ณัฐวรรธณ์ เชษฐวิรุฬห์ ไฮโซหนุ่มหล่อนักธุรกิจชื่อดังอายุยี่สิบแปดปี เขาเป็นเจ้าของแอพพลิเคชั่นฟู้ดเดลิเวอรี่ทั่วประเทศ และตระกูลของเขาเป็นถึงเจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่ในแวดวงธุรกิจโลจิสติกส์
ด้วยหน้าตาที่หล่อปานเทพปั้น ดูเหมือนว่าหล่อทั่วๆไปสมัยนี้มีเยอะ แต่ณัฐวรรธณ์นั้นเขาหน้าตาเรียลๆได้พ่อได้แม่มาแบบออริจินอลโดยที่ไม่ต้องไปตัดเติมเสริมแต่งตรงไหน นัยน์ตาคมๆ คิ้วหนา จมูกโด่ง รับกับริมฝีปากหยักไม่หนาและบางเกินไป เหมือนที่ชาวเน็ตพูดแซวไอดอลเกาหลีว่าลูกรักพระเจ้าก็ไม่ผิด
ถึงแม้ว่าณัฐวรรธณ์จะแต่งงานแล้วก็ไม่มีวี่แววว่าความเนื้อหอมของเขาจะลดลง ชะนีที่พร้อมพลีกายเป็นของเล่นให้กับสามีคนอื่นแลกกับเงินหกหลักนั้นมีเยอะทีเดียว
แรกๆวีธราก็รับเรื่องราวเหล่านี้ไม่ได้ ตามจิก ตามหึงหวง แต่ยิ่งทำตัวโง่ๆแบบนั้นณัฐวรรธณ์กลับมองเธอเหมือนตัวอะไรที่ไร้ค่าไร้ราคาสิ้นดี ทุกครั้งที่ตามไปหึงหวง ก็ต้องลงท้ายด้วยคำขอหย่าอยู่ร่ำไป
ผ่านไปเป็นปีกว่าวีธราจะนิ่งได้ขนาดนี้ เจ็บจนถึงที่สุด เจ็บจนชาชิน เจ็บจนรู้สึกว่ามันไม่มีแรงที่จะไปสู้รบกับใครอีกแล้ว
ทุกวันนี้เธอเลยเลือกที่จะนิ่ง แต่ความนิ่งของเธอเหมือนพายุใต้น้ำที่กำลังก่อตัวเพื่อรอวัน วันที่วีธราก็คิดว่ามันไม่ควรเกิดขึ้น คือวันที่หัวใจของเธอจะไม่เหลืออะไรให้ณัฐวรรธณ์อีก
ตึ่ง!
ยอดเงินเข้าบัญชี จำนวนเงิน 1,xxx,xxx
วีธรายิ้มออกมา อย่างน้อยการเจ็บปวดของเธอก็มีราคาที่ต้องจ่าย ไม่ใช่ว่าเธออยากได้เงิน แต่มันคือความรับผิดชอบ ณัฐวรรธณ์ต้องรับผิดชอบต่อความเจ็บปวดของเธอผลจากการกระทำของเขา
"คุณวีวี่คะ มีดอกไม้มาส่งค่ะ"
ช่อดอกกุหลาบสีแดงช่อโตราคาหลักหมื่น ถูกส่งมาจากณัฐวรรธณ์ ในการ์ดคงจะเขียนว่า ขอโทษ อย่างเคย วีธรากลอกตามองบน ในวันนี้เธอกลับรู้สึกว่าเธอไม่รู้สึกอยากได้แล้ว
"พี่ยกให้เมย์จ่ะ เอาไปเถอะ"
"แต่คุณวรรธณ์ส่งมานะคะ"
"พี่ได้จนเบื่อแล้ว เดี๋ยวพี่จะออกไปข้างนอกสักหน่อย ฝากเมย์ดูร้านด้วยนะ"
"ค่ะพี่วีวี่"
เมยาวีณ์ได้แต่มองผู้เป็นนายจ้างตาปริบๆ กับอาการนิ่งๆไม่ใส่ใจต่อสิ่งที่สามีส่งมาให้ ปกติแล้วดูจะปลื้มปริ่มกับสิ่งที่ณัฐวรรธณ์ทำให้นักเชียว
วีธรา อินทัช มีธุรกิจแบรนด์เสื้อผ้าเป็นของตัวเอง ออกแบบ และจัดจำหน่ายเองเธอเปิดร้านอยู่ในห้างหรูแห่งหนึ่ง
คราแรกนั้นโดนห้ามเด็ดขาดจากณัฐวรรธณ์ไม่ให้เธอทำธุรกิจ แต่พอหลังจากเกิดเรื่องระหองระแหงกันมาตลอด วีธรา เลยออกมาทำธุรกิจโดยไม่แคร์คำห้ามปรามจากณัฐวรรธณ์อีก
แรกเริ่มเดิมทีวีธราทำเพื่อเรียกร้องความสนใจจากเขาเท่านั้น แต่พอทำไปทำมาธุรกิจกลับไปได้สวย วีธราเลยรู้สึกสนุกและมีความสุขกับการทำงานมากกว่า กิน เที่ยว ช้อปปิ้งไปวันๆอย่างแต่ก่อน
(วีวี่อยู่ไหน?)
วีธราคาดการณ์ว่าณัฐวรรธณ์จะต้องตามเธอมาที่ร้าน หญิงสาวเลยหนีออกมาซะก่อน เป็นแบบนี้ทุกๆครั้งในรอบสามปี ทำผิด ง้อด้วยการส่งของขวัญ ดินเนอร์หรูที่โรงแรมห้าดาว วีธรารู้สึกหน่ายกับสิ่งเหล่านี้ที่เขามอบให้ ถึงเวลาที่นกในกรงทองตัวนี้จะเดินด้วยลำแข้งตัวเองเสียที
"วีวี่จะไปทานข้าวที่บ้านกับคุณแม่ค่ะ"
วีธราพิมพ์ตอบกลับไป
(คุณเป็นอะไร กำลังเล่นสงครามเย็นกับผมอยู่เหรอวีวี่)
"แล้วแต่จะคิดค่ะ"
(วีวี่!!!)
วีธรายัดโทรศัพท์มือถือใส่ไว้ในกระเป๋าสะพายข้างอย่างลวกๆ ไม่มีอารมณ์ที่จะต่อบทสนทนากับเขาอีก แต่..อีกสักพักเขาก็จะกระหน่ำโทรเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง
ทำไมเธอถึงรู้ล่วงหน้าน่ะเหรอก็มันเป็นบทเดิมๆที่ณัฐวรรธณ์ใช้เล่นกับเธอบ่อยจนเธอรู้สึกชินชาและเหนื่อยหน่าย เพราะสุดท้ายแล้วเขาก็จะกลับมาทำแบบเดิม ซ้ำๆ และก็จบแบบเดิม ซ้ำๆ วีธราไม่อยากลงเล่นเกมส์กับเขาอีกต่อไปแล้ว เธออยากอยู่เงียบๆทำอะไรเรื่อยๆคนเดียว โดยที่ปล่อยให้เขาสนุกเพลิดเพลินกับชีวิตให้พอ
ความรักเหรอ? วีธราไม่แน่ใจเลยว่าณัฐวรรธณ์ยังหลงเหลือความรู้สึกรักให้เธออยู่อีกหรือไม่ หรือว่าเรายังคงรักกันดีอยู่หรือเปล่า เพราะว่าตัวตนของเขาตอนนี้เป็นใครก็ไม่รู้ ไม่ใช่เขาคนนั้น คนที่วีธราเคยรักจนหมดใจ
อีบุ๊กกดโหลดตามลิ้งค์เลยค่ะ ราคาโปรโมชั่นเบาเบาๆ เพียง120บาท???
https://w***************m/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiODg4Nzk5MSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjI4OTIzNCI7fQ