หลังจากที่วนรับออเดอร์ไปเกือบสองชั่วโมงก็มาถึงออเดอร์สุดท้ายของวันนี้ ซึ่งบรรยากาศก็เริ่มคืบคลานเข้าสู่ช่วงเย็นมากแล้ว ณัฐวรรธณ์เกรงว่าวีธราจะเหนื่อย แม้ว่าตลอดทางที่นั่งกันมาเธอจะไม่บ่นสักคำเลยก็ตาม
"ออเดอร์นี้ต้องไปส่งที่ห้อง เจ้าของออเดอร์เป็นผู้ชาย ผมเคยไปส่งแล้วคุณรอที่รถนี่แหล่ะ"
"อืม ได้"
ทันทีที่ร่างสูงโปร่งของณัฐวรรธณ์เดินขึ้นไปส่งของบนคอนโด วีธราก็เดินเข้าร้านสะดวกซื้อที่อยู่ใกล้ๆเพื่อหาซื้อผ้าเย็นและน้ำเย็นมาให้เขา
ไม่ถึงสิบนาทีณัฐวรรธณ์ก็เดินลงมา
"ไปนั่งพักตรงนั้นก่อนค่ะ"
"อืม"
วีธราสังเกตุเห็นว่าเหงื่อเขาไหลโชกไปทั้งตัว ไม่เคยเห็นณัฐวรรธณ์ในสภาพนี้มาก่อน รู้สึกเหมือนเขาเป็นอีกคนไม่ใช่คนที่หญิงสาวรู้จักเพียงแค่เปลือกนอกอย่างวันก่อนๆ
"น้ำค่ะ"
วีธรายื่นขวดน้ำเย็นให้เขาพร้อมกับเดินเคียงกันไปหาที่นั่งตรงเก้าอี้ม้านั่งหินอ่อนที่สวนสาธารณะเล็กๆบริเวณย่านคอนโดหรู
"เหนื่อยมั้
