หลังจากรออยู่นาน ยี่หวาก็ถูกเข็นออกมานอกห้องตรวจด้วยใบหน้าไม่สู้ดีเลย หมอบอกว่าเธอกระดูกเคลื่อนเล็กน้อย ต้องใส่เผือกไว้อย่างน้อยสองสัปดาห์ เรื่องการรักษาเธอเข้าใจนะ แต่สองสัปดาห์มันนานไป เพราะเธอมีเปิดกล้องละครเรื่องใหม่สัปดาห์หน้า
“หมอว่าไงบ้าง ขาหักเลยเหรอ”
คิมหันต์ถามด้วยความเป็นห่วง เพราะสีหน้าเธอดูไม่ดีเลย ใบหน้าสวยส่ายไปมา ก่อนหยดน้ำตาจะร่วงหล่นเป็นสาย จนคิมหันต์ร้อนรน ทรุดลงไปนั่งหน้ารถเข็น
“ฮือ”
ยี่หวาเอาแต่ร้องไห้ ยิ่งเห็นท่าทางห่วงใยของเขา เธอยิ่งร้องหนัก รู้ว่าน้ำตามันแก้ปัญหาอะไรไม่ได้ แต่ก็ดีใจที่เขาอยู่กับเธอในเวลาแบบนี้
“อ่า! ไปคุยกันในรถนะ”
คิมหันต์มองซ้ายขวา เมื่อเห็นว่าคนเริ่มมองก็รีบเข็นรถเธอออกไปอย่างรวดเร็ว เมื่อมาถึงรถ ก็อุ้มเธอเข้าไปอย่างเบามือ เข็นรถไปคืน ก่อนจะรีบกลับไปขึ้นรถ ขับออกจากโรงพยาบาลด้วยความระมัดระวัง
“เจ็บเหรอ!”
คิมหันต์บอกเลยว่าเขาทำตัวไม
