น้องเขาไม่สนมึง
1258 Words
คิมหันต์แอบหลบมุมมองดูยี่หวาเงียบๆ อย่างทุกที เขาเคยทำแบบนี้ก่อนหน้าที่จะมีอะไรกับเธอ แอบยืนดูอยู่ห่างๆ แอบทำแบบนี้ทุกครั้งที่เข้ามากรุงเทพ เขาให้เพื่อนที่ทำงานในบริษัทต้นสังกัดเธอ แอบจดตารางงานของเธอมาให้ จึงรู้ทุกความเคลื่อนไหวของเธอดี ว่าเธอมีงานที่ไหนบ้าง
“หัวปักหัวปำจริงๆว่ะ”
กางเขนเองก็มางานนี้ บังเอิญเจอสตอกเกอร์โรคจิตหลบอยู่หลังเสาพอดี จึงเดินปรี่เข้ามาทักทาย
“กูแก่แล้ว ก็ควรต้องคิดจริงจังแล้วไหม” คิมหันต์ไม่สนใจเพื่อน ความสนใจของเขามีเพียงเธอคนเดียว สายตาคู่คมสบเข้ากับเธอพอดี จึงขยับปากขึ้นเป็นรอยยิ้มส่งไปให้ แต่ทันทีที่ทำแบบนั้นเธอกลับทำหน้าตึงใส่เหมือนไม่พอใจและเขาก็ไม่เห็นเธอยิ้มอีกเลย เขาจึงต้องยกแว่นขึ้นสวม ปกปิดแววตาน้อยอกน้อยใจไม่ให้ไอ้เขนเห็น
“น้องแม่งยิ่งโตยิ่งสวย”
กางเขนไม่สนใจเพื่อน มองหน้าดาราสาวที่อายุเพียง 22 ปีด้วยความรู้สึกเอ็นดู คิดว่าจะไม่มีใครสามารถคว้าหัวใจไอ้คิมได้แล้วนะ เธอเก่งมากที่อยู่เฉยๆก็สามารถคว้าหัวใจเพื่อนเขาได้ ทุกคนในกลุ่มเอ็นดูเธอทั้งนั้น ทั้งๆที่ยังไม่เคยคุยกันด้วยซ้ำ แต่คิดว่าเร็วๆนี่แหละ ไอ้นี่ต้องพาเธอมาแนะนำตัวแน่ๆ
“เมียกูไปเป็นน้องมึงตั้งแต่เมื่อไหร่”
แค่คิดก็หึงแล้วว่ะ! ไอ้นี่ก็ปากหมา เรียกไปเรื่อย
“ได้แล้วเหรอ?”
“ยุ่ง!”
“กูนึกว่าน้องเขาไม่สนมึงซะอีก” กางเขนคิดว่าเป็นแบบนั้นจริงๆ เพราะก่อนหน้านั้นคิมหันต์เคยดีเอ็มไปจีบเธอแล้ว แต่เธอเงียบมาก และไม่เคยอ่านข้อความของเพื่อนเขาเลย
“กูก็เคยคิดแบบนั้น” คิมหันต์เองก็จับต้นชนปลายไม่ถูก เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงนั้นคิดอะไรอยู่ ความรู้สึกเธอซับซ้อน มีเพียงร่างกายเธอเท่านั้นที่ซื่อตรงกว่าที่คิด
“แล้วข่าวกับฉัตรชัย?” กางเขนถามอย่างเป็นห่วง ถ้าเพื่อนแสดงออกว่าหวงขนาดนี้ ไม่นานมันต้องมีปัญหากับไอ้ฉัตรชัยแน่ๆ
“กูให้เพื่อนที่ทำงานในนั้นสืบอยู่”
“กูต้องช่วยไหม”
กางเขนทำบริษัทสื่อ พอจะรู้จักฉัตรชัยอยู่บ้างแต่ไม่สนิทกันหรอก เขาไม่ชอบขี้หน้ามัน เพราะมันแย่งผู้หญิงกับเขาบ่อยๆ ถ้าเขากับคิมหันต์เป็นเพลย์บอย ไอ้นั่นก็ใช่ย่อยซะที่ไหน
“กูจัดการเองได้”
คิมหันต์ไม่อยากยืมมือเพื่อนมาแปดเปื้อนสักเท่าไหร่ มันทำงานสื่อ เสียหายง่ายกว่าเขาที่เป็นเพียงคนธรรมดา แค่คนอย่างฉัตรชัย จัดการง่ายนิดเดียว
“พธูแม่งเป็นห่วง กลัวมึงทำน้องเขาเสียหาย” กางเขนเล่าให้ฟัง เพื่อนในกลุ่มไม่ห่วงมัน แต่ห่วงเธอมากกว่า คิมหันต์ก็ใช่ย่อยซะเมื่อไหร่ข่าวกับผู้หญิงมีไม่น้อย
“ห่วงไม่เข้าเรื่อง”
“กูก็ห่วงนะ แต่น้องแม่งไม่แลกูเลย” กางเขนเองก็เคยสนใจยี่หวา แต่เพื่อนแสดงออกว่าชอบเธอมาก เขาจึงต้องถอย ได้แต่มองอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ
“เพราะสายตายัยนั่น ต้องมองกูคนเดียวไง” คิมหันต์พูดอย่างเหนือกว่า เขานี่ก็มั่นหน้าแฮะ ไม่แปลกใจเลยทำไมเพื่อนถึงทำหน้าเหม็นเบื่อใส่
“อยู่นานไหม”
“ก็จนจบงานนั่นแหละ”
“เออ งั้นกูไปละ คงอยู่นานขนาดนั้นไม่ไหว”
“รีบไสหัวไปเถอะ เจอกูที่ไหน ไม่ต้องเข้ามาทักก็ได้ กูขี้เกียจตกเป็นขี้ปาก ว่ารู้จักกับมึงว่ะเขน”
คิมหันต์เอ่ยตามหลังเพื่อนไป มองไอ้คนที่หยักไหล่ไม่ยี่หระต่อคำพูดตัวเองแล้วยิ่งหมั่นไส้ มันจะรู้ไหมวะ ว่าการที่มันมาทักเขา มันทำให้เขากลายเป็นจุดสนใจ เขาแค่อยากแอบมองเธอเงียบๆ แบบไม่ให้คลาดสายตาแค่นั้นเอง แต่ไอ้เขนกำลังทำเขาลำบาก
“รู้จักกับคุณกางเขนเหรอคะ?”
นักข่าวสาวหน้าตาดีเดินเข้ามาทัก เธอมองคนทั้งสองมาสักพักแล้ว ตอนนี้บริษัทของกางเขนหรืออิสระ กำลังเป็นที่จับตามอง คนที่เกี่ยวข้องกับเขาจึงถูกจับตามองเช่นกัน
“เปล่าครับ เขามาถามทางไปห้องน้ำ” คิมหันต์กระชับแว่นเข้ากับใบหน้า ไอ่ห่าเขนหางานมาให้เขาอีกแล้ว
“แต่คุยกันนานเหมือนคนรู้จักกันเลยค่ะ” นักข่าวสาวยังไม่ยอมละความพยายาม ไม่ได้ข่าว แต่ได้ชวนคุยก็ยังดี
“ผมไม่อยากรู้จักคนแบบนั้นหรอกครับ” คิมหันต์หันมายิ้มให้ ถ้าไล่ไปจะน่าเกียจไหมวะ
“คุณเป็นนายแบบหรือเปล่าคะ หุ่นดีมาก”
“หน้าตาแบบผมคงเป็นนายแบบไม่ได้หรอก”
ใช่เขาหุ่นดี แต่เรื่องหน้าตาไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ อาจจะเพราะอยู่ในกลุ่มผู้ชายหน้าตาดีกว่า อย่างกางเขนกับพธู เขาเลยไม่รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนหน้าตาดี
“ถอดแว่นได้ไหมคะ ที่จริงฉันเป็นแมวมองด้วยนะ หุ่นแบบคุณน่าจะทำงานนายแบบได้”
มธุรสรู้สึกหลงเสน่ห์เสียงทุ้มหวานหูของคนตรงหน้า รู้สึกอยากเห็นหน้าและอยากรู้จักเขามากขึ้น ถ้าชวนออกไปดื่มด้วย เขาจะยอมไปกับเธอไหมนะ
“ผมจะถอดต่อหน้าคนที่ผมอยากให้เห็นเท่านั้นครับ”
“ว้า! เสียดายจังค่ะ”
“อยากให้ผมถอดขนาดนั้นเลย”
คิมหันต์หมุนตัวกลับมาเผชิญหน้ากับเธอตรงๆ เมื่อคนบนเวทีมองมายังจุดที่เขายืนอยู่ แกล้งให้หึงสักหน่อยดีไหมนะ อยากรู้จัง ว่ายี่หวาจะทำหน้ายังไง
“ค่ะ”
มธุรสตื่นเต้นแปลกๆ ขยับตัวไปใกล้ เมื่อใบหน้านั้นก้มลงมาใกล้ เหมือนตั้งใจให้เธอเป็นคนถอดแว่นให้เขา มือเล็กสั่นนิดๆเมื่อจับแว่นสีชาแบรนด์ดังได้ ถอดออกไปช้าๆ ก่อนจะตะลึงงันกับใบหน้าที่เห็น
เขาไปอยู่ไหนมา ทำไมถึงปิดซ่อนใบหน้านี้ไว้ แบบนี้ไม่ใช่แค่เป็นนายแบบได้ หน้าตาแบบเขา เป็นดาราได้สบายเลยนะเนี้ย
“คุณหน้าตาดีมากค่ะ นี่นามบัตรฉัน ถ้าสนใจละก็ ติดต่อมานะคะ” มธุรสยื่นแว่นตาคืนให้คนตรงหน้า เสียดายที่เธอมีเวลาไม่มากเพราะต้องกลับไปทำข่าวยี่หวาต่อ
“ครับผม” คิมหันต์รับแว่นคืน ใช้หางตามองบนเวทีเห็นว่ายี่หวายืนเงียบไม่แสดงอาการอะไร และยังคงทำหน้าที่ต่อ
เห้อ! ทำขนาดนี้ยังไม่หึงเลยเหรอวะ
ยี่หวากำมือแน่น พยายามโฟกัสที่งานตรงหน้า มากกว่าภาพที่เห็นตรงนั้น เขาจะจูบกับใครก็ไม่เห็นเกี่ยวกับเธอใช่ไหม แต่ทำอะไรประเจิดประเจ้อเกินไปหรือเปล่า นี่มันห้างนะ คนหน้าไม่อาย!
ยี่หวาทำงานเสร็จตรงเวลาพอดี ลงจากเวทีได้ก็ตรงดิ่งไปหยิบของตัวเองเตรียมตัวกลับบ้าน เอ่ยขอบคุณพี่เพชรที่ให้โอกาสเธอได้รับงานนี้ เสร็จแล้วก็เดินหนีไปหารถกลับบ้านที่บริเวณหน้าห้างขนาดใหญ่แห่งนี้
“เหมือนจะบอกไปแล้วนะ ทำไมดื้อจังวะยี่หวา”
คิมหันต์พูดอยู่ด้านหลัง พยายามไม่ให้เป็นที่สังเกตเท่าไหร่ ตรงนี้คนเยอะมาก เพราะพยายามมุงดูยี่หวา เขาจึงแอบเข้ามาใกล้เธอได้อย่างแนบเนียน
- Writer
