“ยี่หวาไม่ได้เป็นคนแบบนั้น” คิมหันต์เสียงอ่อนลง แต่ก็ยังย้ำให้ท่านเข้าใจ แม้เขาเองจะเริ่มไม่มั่นใจในตัวเธอเหมือนกัน เพราะเรื่องราวเลวร้ายในอดีต
“หึ! แม่ไม่รอให้คิมหันต์ของแม่เจอเรื่องแย่ๆอีกแล้ว แม่กับหนูมีนาจะอยู่ที่นี่ไปจนถึงสิ้นเดือน ช่วงนี้แม่วานลูกพาหนูมีนาไปเที่ยวชมความงามของจังหวัดนี้ด้วยนะ”
“ผมงานยุ่ง”
“ให้คาถาจัดการก็ได้นี่ อย่าทำให้แม่ผิดหวังอีกนะลูก”
รอยยิ้มของท่านเหมือนเคลือบยาพิษไว้ คิมหันต์ได้แต่กัดฟันแน่น เมื่อไม่สามารถขัดใจท่านได้ เพราะนึกถึงเรื่องที่ท่านช่วยเขาไว้ในอดีต ถ้าไม่มีท่านอาจจะไม่มีเขาในตอนนี้ก็ได้ แม้จะไม่ชอบใจที่ท่านยกมันมาบีบให้เขาทำตามใจ แต่ก็ขัดไม่ได้จริงๆ คงต้องทนๆทำไปให้มันจบๆ
“เป็นวันหลังแล้วกัน วันนี้ผมขอเคลียร์งานก่อน”
“พรุ่งนี้เลยคิม อีกไม่กี่วันก็สิ้นเดือนแล้ว”
“เห้อ! งั้นเดี๋ยวผมให้คนพาไปพักที่บ้านนะครับ”
คิมหันต์เดินออกไปจากห้องทันที
