LIWANAG SA DILIM

Ang kahirapan sa buhay ay parang apoy na siyang tumutupok sa kandilang nasindihan. Maraming tao ang siyang kumakapit sa patalim, patibayan ng sikmura, palakasan ng loob upang maka-survie sa gitna ng kadiliman. Ang iba ay marumi sa paningin ng ilan, hinuhusgahan kahit hindi pa tukoy kung ano ba ang dahilan bakit nagawa niya iyon. Pikit-matang ginagawa ang hindi sana dapat, mabuhay lamang sa mundong ibabaw. Nagbubulag- bulagan, nagbibingi- bingihan, wala na bang natitirang liwanag sa gitna ng kadiliman? May pag-asa pa bang mahugasan ang marumi nang katauhan dahilan ng kahirapan?