Do the right thing
1083 Words
The past few weeks became the best days of my life. Finally Chase and I are together. I feel like im the luckiest having him in my life pero ilang araw ko ng napapansin na para bang iniiwasan niya ako. Chase suddenly became cold.
Me:
can we talk please?
May problema ba?
Galit ka sa akin?
Chase?
Are you mad at me?
May nagawa ba ako?
Please, talk to me.
Ni isa wala siyang reply.
Mabigat ang loob kong umuwi ng bahay ng nadatnan ko si mommy at daddy na nag-aaway.
"How can you do that to your bestfriend?" my mom said hysterically
"Wag mo akong pakialaman!" Si dad yun, at ang kasunod ay mga tunog ng nababasag na kung ano
Halos ganun ang eksena sa bahay mapa-umaga man o gabi. It affects me, kasi wala niisa sa kanila ang sumasagot sa tanong ko.
"Laurice, after this school year you will have to transfer sa america" malamig at may awtoridad na sabi ni daddy habang kumakain kami
"Bakit dad? Ano ba talaga ang nangyayari?" Tanong ko pero nag walk out na lang siyang bigla
Hindi ko na talaga alam ang nangyayari. Gulong-gulo na ako. Di na ako kumakain ng maayos at kung anu-ano na ang naiisip ko. Sa school naging aloof ako sa mga kaibigan ko, even to Sam and Mellie.
Sa bahay may problema, pati dito sa school. I found another place to stay, sa rooftop ng school ako lage. Umiiyak.
I texted chase again
Me: chase? Please, let's talk.
As expected wala pa rin. Bumaba ang grades ko sa school. Gulong-gulo na ako.
"Laurice? May problema ba? Nangangayayat ka na. Lagi kang tulala, malalim din lage ang iniisip mo" si sam ng maabutan ako sa locker
"Lage ka ring lumiliban sa klase, halos di ka kumakain. May problema ba? Nandito lang kami ni sam" it was Mellie and I saw how concerned they are
"I'm fine. Problema sa bahay lang" i replied and walked away.
Me: Chase, please?
Chase: 5pm at the garden
Hindi ko alam pero labis ang tuwa ko. Ganado ako boung araw, I can't wait to see him. I missed him hard.
After class ay mabilis akong pumunta sa likuran. Tatay Gaston is not here, its thursday his free day.
Naglalakad ako when I hear someone giggles. It was Chase and Aleah.
Nakaupo si Aleah sa picnic table while chase is in between her legs, they are kissing. Natigil ako sa paghakbang at nabitiwan ang dala kong bag pinabayaan ko na malaglag na lang ang mga laman nun, dire-diretsong tumulo ang mga luha ko. I felt betrayed, betrayed by mom and dad and now, Chase.
"Wag dito chase, baka may dumating" malanding wika ni Aleah
Gumalaw si Chase, sa pagkabigla ko ay dali-dali kong pinulot ang mga bagay na nahulog. I saw him stare at me, kaya tumakbo na lang ako ni wala akong pakialam kahit maiwan pa ang iba.
Tumakbo ako papunta ng rooftop, wala ng mga studyante kasi 4:30 pa lang tapos na ang mga klase.
Iyak ako ng iyak. What if i'll end my life right now? Sabi ko sa sarili ko while standing at the edge of the rooftop building, I just close my eyes when someone pulled me suddenly
"Nasisiraan ka na ba ha? Kung may problema ka, di solusyon yan" si Mellie at Sam iyon bakas sa mukha nila ang lubhang takot at pangamba
"Hindi ko na kaya, sobrang sakit na Mellie, sobrang sakit na sam" my eyes is filled with tears
"N-nandito pa kami Shane" si sam yun "ending your life won't save you" sabi niya at niyakap nila ako. Bigla namang dumating sina Russel, Luke at Ares
"f**k! Ano ba ang nangyayari sayo Laurice? We saw you kanina na para bang tatalon" galit na galit si Luke habang sinasabi yun
I cried even more, knowing that I have a friends who cares for me. Magsasalita sana ako when my phone rang. Si mommy iyon
"Hello my? Ano po?...okay ka lang my?...ano po ang ibig niyong sabihin?...di ko maintindihan my? Hello my? Mommy?" Then I heard Nana Sela shouts my moms name.
Nanlamig ako at nanginginig ang kamay na tumawag sa bahay, kinuha ni Sam iyon at hinawakan. She put it in a loud speaker
"M-martha? A-ano ang n-nangyayari jan?" Di ko na alam kung ano ang nararamdaman ko ngayon
"M-m-mam, s-si s-senyora po. I-inatake sa p-puso. W-wala na p-po s-siya" sam immediately turned the phone off.
I can't help but scream. I scream at the top of my lungs. My life is a mess, my mom is dead, my dad is hiding something from me and Chase betrayed me. Hysterical na ako, di ko na alam ang gagawin ko. I want to scream i want to end my life right now. Hilam ang mga mata ko sa luha, nahihirapan na akong huminga. There, I think i'm imagining things, I think saw Chase na nakatayo sa pintuan na naroon.
I closed my eyes, hinahabol ko ang paghinga. I can hear my friends screaming my name, and everything went black.
"How are you? Isinugod ka namin dito sa hospital. You passed out. Nalaman namin kay lola na di ka kumakain sa bahay niyo, pati sa school di ka rin kumakain" nag-aalala ang mukha ni Sam and I saw Mellie comforted by Luke she's still crying.
"I'm okay, kailangan kong puntahan si Mama. Please" i'm crying once again
"Hintayin muna natin ang Doctor shane, nandito si Lola Sela inaasikaso ang paglabas mo" sabi ni Sam
"Ilang araw na ako dito?" Tanong ko ng napansin kong hindi na sila naka uniporme
"Three days" mahinang sagot ni Ares
"Damn! Please, pumunta na tayo kay mama. I need to see her" Nagmamakaawa ako at nag-umpisa na namang tumulo ang luha ko. Unlimited ba 'to?
"We will. Pagkatapos maasikaso ni Lola ang lahat okay?" Sam gave me a smile
"Wag mo ng gawin ulit yun ha, nandito kami. Sana sinabi mo ang problema niyo sa bahay shane, were bestfriends and were here to help you" sabi niya at niyakap ako
I never told them about Chase. I never asked them about him.
After seven days, inilibing si mama. Di pa rin nawawala sa isip ko ang paulit-ulit na sinabi ni mama.
"Do what is right, nak. Kahit di ka nagmula sa akin, minahal kita na parang akin. Gawin mo ang tama"
Those are the words my mom uttered before she died.
I have to do the right thing. I will mom. I will seek for the truth.
- Writer
