ฉันจะเอาไอ้นี่ยัดปาก
1226 Words
ทศทิศถอดถอนแก่นกายออกมาร่องเสียวของนีน่า จากนั้นก็เดินมุ่งหน้าเข้าหาหญิงสาวที่ยืนหลับตาพนมมือสวดอะไรพึมพำ ๆ ไม่หยุดปาก
“ ลืมตาแล้วหุบปาก ”
เขาร้องสั่ง เธอไม่ฟัง อาจเป็นเพราะช็อคจนไม่ได้ยินอะไร ทศทิศเดินเข้าไปใกล้แล้วเขย่าตัวเธอ
“ บอกให้ลืมตาแล้วหุบปาก ถ้าเธอไม่ยอมหุบ ฉันจะเอาไอ้นี่ยัดปากให้เธอหุบเอง ”
พูดพลางเอื้อมมือใหญ่ไปจับมือเล็กมาสัมผัสกับท่อนเอ็นใหญ่ยักษ์ที่ห่อหุ้มไว้ด้วยถุงยางของเขา สีดาตกใจลืมตาเบิกโพลงมาพบกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
ร่างสูงใหญ่แน่นตึงไปด้วยมัดกล้ามยืนอยู่เกือบชิดตัวเธอที่สูงแค่ระดับหน้าอกเขาเท่านั้น ทำให้เห็นไรขนอ่อน ๆ บนหน้าอกเต็มไปหมด ใบหน้าหล่อเหลาจ้องมองเธอเขม็งด้วยสายตาไม่พอใจ เธอไต่ระดับสายตาลงไปยังมือของเธอที่ถูกมือใหญ่ของเขาดึงไปสัมผัสกับบางสิ่ง บางสิ่งที่อยู่กลางกายเขา บางสิ่งที่มันใหญ่โตแข็งขึง เธอเพ่งมองแล้วเบิกตากว้าง ส่งเสียงกรี๊ดออกมาได้นิดเดียว เขารีบตะครุบปากเธอไว้
“ โอ๊ย กู จะบ้าตาย จะร้องทำไม อยากให้คนทั้งบ้านแตกตื่นหรือไง บ้าเอ๊ย ”
เธอพยายามดิ้นแล้วเอื้อมมือมาแกะมือใหญ่ออกจากปาก พอแกะสำเร็จก็รีบถอยหลังไปพิงฝาผนังไว้อย่างหมดแรง ปากก็พร่ำบ่น มือถูไถไปที่สีข้างราวกับว่าไปสัมผัสเชื้อโรคร้ายแรงที่น่ารังเกียจมา ถูจนมือแดงไปหมด
“ อุบาทว์ บัดสีบัดเถลิง ”
ทศทิศทั้งโมโหทั้งขำในกิริยาของเธอ เขาสืบเท้าเข้าหา เธอหลับตาปี๋
“ อุบาทว์ตรงไหนวะ ทำยังกับไม่เคยเห็นไม่เคยโดน โตจนป่านนี้ ”
“ คนอะไรเสื้อผ้าก็ไม่ใส่ ยังไม่รู้จักอาย ”
แถมไอ้นั่นยังผงกหัวใหญ่ยาวของมันใส่เธอด้วย
“ คุณเป็นใคร คุณย่าบอกว่าจะมีคนมาค้างที่บ้านแต่ผมไม่ได้ตั้งใจฟัง ผมเป็นหลานชายของคุณย่าชื่อทศทิศ ”
อ๋อ นายนี่นี่เอง หลานชายยอดแย่ของคุณยายนา
แต่ได้ยินดังนั้นเธอก็ค่อยเบาใจนิดหนึ่งว่าเขาไม่ใช่โจรผู้ร้าย ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นเพื่อดูว่าเขาสวมเสื้อผ้าหรือยัง เมื่อเห็นว่าเขายังเปลือยอยู่ก็หลับตาลงอีก
“ กรุณาสวมเสื้อผ้าก่อนเถอะค่ะ ค่อยมาคุยกัน ”
ผู้หญิงคนนี้เป็นบ้าไปแล้ว ทศทิศคิดในใจ ผู้หญิงทุกคนที่พบเจอเขามักจะหลงใหลในความหล่อเหลือร้ายและรูปร่างอันแน่นตึงไปด้วยมัดกล้ามราวกับเทพบุตร แต่เธอ เธอสั่งให้เขาสวมเสื้อผ้าทั้งยังหลับตาทำท่าอย่างกับเขาเป็นตัวน่ารังเกียจ แต่เขาก็เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาสวม ถอดถุงยางทิ้งไปที่ถังขยะ สองสาวที่อยู่บนเตียงมองหน้ากันเลิ่กลั่กเหมือนจะปรึกษาว่าเอายังไงต่อดี แล้วก็หันไปเรียกเขา
“ คุณทศ ” เขาพยักหน้า
“ รอผมแป๊บ รับแขกก่อน เดี๋ยวค่อยต่อ ” สองคนนั้นจึงล้มตัวทิ้งร่างเปลือยลงบนเตียง หยิบโทรศัพท์มากดเล่นรอ
ทศทิศสาวเท้าเข้าไปยืนตรงหน้าหญิงสาว สายตาสำรวจเธอไปทั่ว ตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า หญิงสาวตาโต แก้มป่อง ปากบาง จมูกรั้น ผิวเนียนละเอียดเหมือนผิวเด็ก ตัวเล็กบอบบาง แถมยังใส่แว่นอีก สวมผ้าถุงกับเสื้อแขนกุด เขาส่ายหน้า เชย เชยระเบิด ผู้หญิงคนนี้เกิดมาน่าสงสาร ไม่มีแรงดึงดูดทางเพศใด ๆ กับเพศชายเลย แล้วจะหาผัวได้ไหมเนี่ย
“ เอ้า ใส่ผ้าแล้ว สรุปจะคุยได้ยัง ” เธอลืมตาขึ้นมา เมื่อเห็นท่อนบนเขายังเปลือยอยู่ก็อ้าปากจะโต้แย้ง แต่เขารู้ทัน
“ เดี๋ยวผมต้องไปทำกิจกรรมต่อ ไม่อยากเสียเวลาถอดเสื้อผ้า ขอคุยกับคุณแป๊บเดียว คุณชื่ออะไร มาจากไหน ”
เธอกลืนน้ำลายลงคอ หายใจเข้าลึก ๆ แล้วตอบไปชัดถ้อยชัดคำ
“ ฉันมาจากสุโขทัย เป็นหลานสาวของคุณยายจันทาเพื่อนสนิทของคุณยายนา จะมาเรียนอาหารไทยเดือนหนึ่ง ส่วนชื่อของฉันคือ สีดา ” พลันนั้นเสียงหัวเราะก็ดังมาจากสองสาวเปลือยบนเตียงที่มองมาที่เธอ แล้วก็หัวเราะอยู่อย่างนั้น เธอขมวดคิ้ว
“ ไม่ทราบว่าคุณสองคนหัวเราะอะไรกันคะ ”
** “ โอ๊ย ชื่อสีดาว่านี่แหมะ บักสีดาบ้านข้อย แปลว่าบักฝรั่งเด้ ชื่อหมากไม้อันอื่นที่ว่าไฮโซกะบ่อเอามาตั้งเนาะสู แอปเปิ้ล เชอรี่ ลูกแพร์ อีหยังกะบ่อเอาเนาะ สีดา พะนะ คั่นมีน้องกะสิชื่อ บักเขียบ ตั้วเนาะ ”
(โอ๊ย ชื่อสีดาว่างั้น บักสีดาบ้านฉันแปลว่าฝรั่งนะ ชื่อผลไม้อื่นที่ไฮโซทำไมไม่เอามาตั้ง แอปเปิ้ล เชอรี่ ลูกแพร์ ก็ไม่เอา ถ้ามีน้องก็คงชื่อ น้อยหน่า ล่ะมั้ง)
นิคกี้ขำจนหลุดพูดภาษาอีสานบ้านเธอออกมา แล้วก็หัวเราะกันอย่างท้องคัดท้องแข็งกับนี่น่า ทศทิศพลอยขำออกมาด้วยทั้งที่ฟังรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง สีดาคิ้วขมวด
“ ชื่อสีดา มาจากนางในวรรณคดีเรื่องรามเกียรติ์ สีดาเป็นนางเอกคู่กับพระราม แม่ของฉันชื่อรจนา มาจากวรรณคดีเรื่องสังข์ทอง คุณยายของฉันรักในการอ่านวรรณคดีก็เลยนำมาตั้งชื่อให้ลูกหลานอันเป็นที่รัก แล้วฉันก็ภูมิใจในชื่อที่ท่านตั้งให้ตั้งแต่เกิดนี่ด้วย ดังนั้นคุณไม่ควรเสียมารยาท ”
เธอเชิดคออธิบายเสียงแข็ง จนสองสาวที่อยู่บนเตียงสะดุดขำ สองสาวมาจากภาคอีสานบ้านเฮาแล้วเปลี่ยนชื่อจากอีหวึ่งเป็นนิคกี้ อีกคนจากอีฮวกเป็นนีน่า เมื่อมีโอกาสเข้ากรุงได้ดิบได้ดีก็ศัลยกรรมตั้งแต่หัวจรดเท้า สิ่งที่ไม่ศัลยกรรมก็เห็นจะมีแค่ตาดำเท่านั้น จึงสงบปากสงบคำและเสียงหัวเราะลงได้
แต่หนุ่มหล่อร่างใหญ่นั้นยังคงขำคิกคักไม่หยุด สีดาหันไปมองเขาเขม็ง
“ สุภาพบุรุษต้องรู้จักให้เกียรติผู้หญิง อ๋อ แต่ดิฉันลืมไป คุณมันไม่ใช่สุภาพบุรุษ ”
ชายหนุ่มหยุดขำในทันที
“ อะไร ผมไม่ใช่สุภาพบุรุษตรงไหน ไม่เชื่อคุณลองถามสุภาพสตรีที่อยู่บนเตียงทั้งสองดูได้เลย หรือถ้ายังไม่เชื่ออีกจะพิสูจน์เองก็ได้นะ ผมยินดี ถึงแม้ว่าคุณจะไม่ใช่สเป็คของผมเลยก็เถอะ หน้าซีด ๆ จืด ๆ ข้างหน้ากับข้างหลังแยกกันไม่ออก แบนเชียว ” พูดจบก็หัวเราะร่วน สีดาคอแข็ง ผู้ชายคนนี้ไร้มารยาท ไร้สมบัติผู้ดี ดูถูกผู้หญิง แถมยังปากดีอีกต่างหาก
“ หยาบคาย คุณคิดว่าคุณดีนักเหรอ เห็นคุณยายนาบอกว่าเรียนก็เรียนไม่จบ นี่อายุยี่สิบห้าแล้วยังอยู่ปีหนึ่งวนไปหลายมหาวิทยาลัย วัน ๆ ดีแต่มั่วผู้หญิง มีอะไรดีบ้างในชีวิตคุณ ”
- Writer
