ตอนที่ 8 เข้าใจผิด
1431 Words
ตอนที่ 8 เข้าใจผิด
เธอรีบยกมือปิดปากตัวเอง มองใบหน้าคมของเขาที่ไม่ว่าจะมุมไหนก็ลงตัวไปหมดที่ตอนนี้กำลังหลับสนิทด้วยความรู้สึก ช็อก!
-ทำไมเป็นเขา?-
-ทำไมเขามาอยู่ตรงนี้-
-แล้วเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น-
ปลายฟ้านึกถึงความฝันเมื่อคืนด้วยใบหน้าที่ร้อนผ่าว นึกถึงความฝันเสมือนจริง ที่เต็มไปด้วยความรุ่มร้อน ไม่รู้ว่าทำไมเมื่อคืนอยู่ๆตัวเองถึงมีความต้องการขนาดนั้น เธอไม่ได้ไปทำอะไรมาเลยนี่นา ทำไมถึง!!
-ใช่ น้ำขวดนั้น ต้องเป็นน้ำขวดที่รุ่นพี่ไอซี่ให้เธอเอามาให้กฤชตินแน่ๆ เพราะเมื่อคืนเขาก็กินยาและน้ำดื่มขวดนั้น และเขาเองก็คงมีอาการไม่ได้ต่างจากเธอ-
-แล้ว แล้วถ้าเขาตื่นมา คนที่ไม่สนใจผู้หญิงแบบเขา จะโกรธเธอขนาดไหน เขาคงคิดว่าเธอร่วมมือกับรุ่นพี่ไอซี่วางยาเขาแน่ๆ-
ทั้งๆที่เธอไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมเขาถึงเข้ามาในห้องเธอได้ จำได้แค่ว่าอยู่ๆก็เวียนหัว และร้อนมาก ร้อนจนต้องรีบอาบน้ำ แล้วก็นอน สุดท้ายก็จำได้ลางๆ คล้ายๆราวกับความฝัน ฝันว่า ตัวเองกำลังมีอะไรกับผู้ชายคนหนึ่ง
-แล้ว..เธอก็มีความสุขมากไปกับเขา-
ในขณะที่ปลายฟ้ายังคงสับสน กฤชตินกลับขยับตัวอีกครั้งคล้ายจะตื่น แต่โชคยังดีที่เขาแค่ขยับตัวเบาๆแล้วหลับต่อ ทำเอาเธอต้องรีบลุกขึ้นมาเพื่อแต่งตัวลวกๆแล้วรีบเก็บสัมภาระของตัวเองออกจากห้องไปทันที
ที่ห้อง 1168 ปลายฟ้าเคาะประตูรัวๆ จนนัชชาที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วลุกมาเปิดประตูให้เพื่อนแบบงงๆ
“ตื่นแล้วจ้า ตื่นแล้ว เคาะซะรัว อย่างกับหนีอะไรมา”
“เออ เออ ฉะ ฉัน” ปลายฟ้าหน้าตาตื่นระล่ำระลัก แต่ไม่กล้าบอกเพื่อนถึงสิ่งที่เกิดขึ้น
“เอ้าเข้ามาก่อน ทำไมตัวเองตื่นเช้าจัง นี่เพิ่งจะหกโมงเช้าเองนะ”
“อ่อ เออคือ ที่ห้องฉันน้ำไม่ไหล ฉันปวดท้องเลยจะรีบมาขอเข้าห้องน้ำที่นี่” เธอรีบพูดแก้ตัวเพื่อกลบเกลื่อน ไม่รู้ว่าพอจะเป็นเหตุผลที่เพื่อนของเธอฟังเข้าท่าไหม ดีว่านัชชาไม่ได้คิดอะไรมากถึงความผิดปกตินั้น คิดว่าเพื่อนตัวเองคงกำลังปวดท้องจนรีบร้อน
“งั้นรีบเลย เดี๋ยวรดตรงนี้” นัชชาพูดติดตลก
ปลายฟ้ารีบขอตัวพาตัวเองเข้าห้องน้ำพร้อมกระเป๋าเป้ที่ถือมาทันที เธอรีบถอดเสื้อผ้าเพื่อชำระร่างกาย ความปวดหนึบยังคงอยู่บริเวณนั้น พร้อมๆกับความปวดเมื่อยตามเนื้อตัวจากกิจกรรมรักอย่างเร่าร้อนเมื่อคืน รอยแดงจ้ำตามตัวเป็นหลักฐานว่าเธอเองปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเขาขนาดไหน
เธอไม่รู้ด้วยว่าเวลาแบบนี้คนทั่วไป เขาจะร้องไห้ออกมากันไหม เพราะสำหรับเธอในตอนนี้มันเป็นความรู้สึกประมาณว่าเหมือนอยากจะร้อง แต่ร้องก็ไม่ออก เเธอสับสนมากกว่า บอกไม่ถูกว่ารู้สึกแบบไหนกันแน่ ตกใจ กลัว วิตก กังวล มันสับสนจนเรียบเรียงไม่ถูก ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงต่อไปด้วยซ้ำ
รู้แต่ว่า ถ้ากฤชตินตื่นขึ้น เขาคงต้องโกรธเธอมากแน่ๆ
จริงอยู่ที่เธอแอบชอบเขา ชอบมาตั้งแต่วันแรกที่เจอ แต่เธอก็ไม่ได้คาดคิดว่าจะมีเหตุการณ์เลยเถิดแบบเมื่อคืน
ในขณะที่กฤชตินได้พักผ่อนเต็มที่จากการปลดปล่อยอย่างเต็มอิ่ม เขาค่อยๆรู้สึกตัวตื่นขึ้น ก่อนจะพบว่าหญิงสาวเมื่อคืนตื่นขึ้นและลุกจากที่นอนไปแล้ว ทิ้งเพียงคราบเลือดจางๆบนผ้าปู ให้รู้ว่า เขาเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ
เขาเข้าใจว่าเตชิตเพื่อนของเขาโทรตามรุ่นพี่ไอซี่มานอนกับเขา แต่..รู้สึกแปลกใจนิดหน่อย เพราะรุ่นพี่ไอซี่ที่ดูก๋ากั๋นล่าผู้ชายแบบนี้กลับบริสุทธิ์
และเมื่อคืนเธอทำให้เขารู้สึกดีมากจริงๆ
แต่นี่เธอ..จะออกจากห้องไปง่ายๆแบบไม่สนใจ ทั้งๆที่เพิ่งนอนกับเขาเลยงั้นเหรอ
เสียงโทรศัพท์ดังมาจากในห้องน้ำที่เขาลืมกระเป๋าเป้วางทิ้งเอาไว้ ทำให้เขาที่กำลังลุกขึ้นเตรียมไปอาบน้ำ เดินไปหยิบมันขึ้นมา ก่อนจะพบว่ามีสายของเพื่อนเขาทั้งเตชิตและมาวินโทรมานับสิบสาย
“ไอสัสติน มึงอยู่ไหนวะ ตายห่าไปยัง” เสียงเตชิตกร่นด่าเข้ามา ทันทีที่เขารับสาย
“อะไรของพวกมึง โทรมาเป็นสิบ กูเพิ่งตื่น มีไร”
“ตกลงเมื่อคืน มึงไปนอนไหนกันแน่ไอติน เมื่อคืนกูให้พี่ไอซี่ไปหามึงที่ห้องไม่เจอ”
“ห้องไหน ก็ห้อง 1196 ไง ที่กูบอกมึง”
“พี่ไอซี่ไปเคาะเรียกมึงหน้าห้องตั้งนานจนค่อนเช้า ไม่เห็นมึงออกมาเปิดประตูให้ ไหนว่ามึงโดนยา แล้วอยากไงว่ะ”
“ห๊ะ เคาะอยู่หน้าห้อง ไม่ได้เข้ามาเหรอ”
-เชี้ยล่ะ!!-
กฤชตินตัดสายด้วยความตกใจ เขารีบเดินออกจากห้องน้ำมาดูเลขที่หน้าห้อง ทั้งๆที่ยังพันตัวด้วยผ้าขนหนูผืนเดียว ก่อนจะช็อกรอบสอง
ห้อง 1169!!
-เห้ยยย เข้าห้องผิด แล้วห้องใครว่ะ-
เขารีบปิดประตูลง พยายามนึกย้อนถึงเรื่องเมื่อคืน จำได้ลางๆว่าพอรับกุญแจมาแล้วเดินมาเรื่อยๆพอถึงห้องพยายามไขกุญแจ กลับพบว่าเมื่อคืนห้องไม่ได้ล็อกเอาไว้ แต่..ทำไมเขาถึงไม่ได้เอะใจ ในเมื่อเข้ามาสัมผัสได้ถึงแอร์ที่ถูกเปิดไว้จนเย็นฉ่ำ รู้แต่เมื่อคืนมันมึนหัวและร้อนแปลกๆ
เขาจำได้ว่าโทรหาเตชิตเพื่อบอกว่าตัวเองโดนยา และทันทีที่อาบน้ำออกมา เขาเห็นผู้หญิงที่นอนอยู่ ยังเข้าใจว่านึกว่านั่นคือรุ่นพี่ไอซี่
สิ่งที่เกิดขึ้นมันเป็นไปตามธรรมชาติของผู้ชาย และ..เขาเองก็ยอมรับว่ารู้สึกดีกับกิจกรรมรักระหว่างเขากับเธอมาก ทุกท่วงท่าและการกระทำรวมถึงสัมผัสมันชัดเจนในความมืดมิด ความเข้ากันได้ดีรวมถึงเสียงครางหวานของเธอกับเนื้อตัวที่เนียนนุ่ม มันทำให้เขามีความสุขที่ได้กอดเธอ
แต่..!!!
ในเมื่อไม่ใช่รุ่นพี่ ไอซี่ แล้วเมื่อคืน เขานอนกับใคร!!
เตชินโทรย้ำมาอีกครั้งหลังจากที่ถูกกฤชตินตัดสายกระทันหัน ทำให้เขาหลุดจากภวังค์ที่กำลังคิดถึงกิจกรรมรักเมื่อคืน มิน่าเธอถึงได้รีบร้อนออกไป เป็นเพราะเขาเข้าห้องผิดและล่วงเกินเธอ แต่…เมื่อคืนเธอก็ไม่ได้ขัดขืนเขาเลยสักนิด
“มึงตัดสายกูทำไมไอติน ตกลงมึงอยู่ไหนตอนนี้ห่ะ”
“เออ แบตกูจะหมด ตอนนึ้กูอยู่ห้องน้ำรวมอาบน้ำอยู่ เดี๋ยวกูเดินไปหาพวกมึงแล้วโทรหา แค่นี้นะ”
ไม่รู้ทำไมเขาถึงโกหกไปแบบนั้น คงเพราะเขาเองยังไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง และไม่รู้ว่าตัวเองนอนกับใคร แต่ที่แน่ๆ เขากำลังเข้าใจว่าเป็นเพราะ ยัยเพื่อนตัวแสบปลายฟ้าที่เอายากับน้ำดื่มนั่นมาให้เขาแน่ๆ เพราะเขามีอาการหลังจากนั้น
แต่..ผู้หญิงคนเมื่อคืนจะไปแจ้งความหรือเอาเรื่องเขาหรือเปล่าก็ไม่รู้ แถมเลือดจางๆบนที่นอนที่เป็นเครื่องบ่งบอกว่าเธอยังบริสุทธิ์ ดังนั้นเขาต้องแสดงความรับผิดชอบต่อสิ่งที่เกิดขึ้น
ว่าแต่..เธอเป็นใครและเขานอนกับใคร
กฤชตินออกจากอาบน้ำและแต่งตัวออกมาอย่างสับสน ก่อนสายตาจะไปสะดุดกับกระดาษโน๊ตแผ่นสีขาวเล็กๆที่หล่นอยู่ที่พื้น มันหลุดมาจากการที่เจ้าหน้าที่ติดโน็ตกระดาษแผ่นนี้ไว้ที่เลขกุญแจห้อง ตอนยื่นให้ปลายฟัา
-ห้อง 1169 จองโดยคุณ ริสา-
เขาหยิบมันมาอ่านอย่างตกใจ
-ริสา ผู้หญิงสวยๆที่ดูหยิ่งๆคนนั้นนะน่ะ-
- Writer
