ตอนที่ 36 ฝึกงาน
คำถามมากมายที่อยู่ในหัวเกี่ยวกับปลายฟ้ามันทำให้ช่วงสัปดาหฺืี่ผ่านมายิ่งทำเขายิ่งคิดถึงเธอมากขึ้น มันสับสนและคิดไม่ตกไม่รู้ว่าคำตอบที่ขัดเจนควรจะเป็นแบบไหน รู้แต่ว่าช่วงเวลาที่เขาไปฝึกงานเต็มไปด้วยความรู้สึกเบื่อหน่ายเป็นที่สุด และต่อให้เขาเป็นนักศึกษาฝึกงานทำสีหน้านิ่งเฉยไม่สนใจโลกไม่สนใจใคร แต่อย่างไรทุกคนในบริษัทของพ่อเขากลับรู้สึกเกร็งและให้ความเคารพเขาอยู่ดี
จวบจนเมื่อรู้สึกว่าตัวเองทนไม่ไหว อยากไลน์ไปหาเธอแต่ไม่กล้า เขาได้แต่นั่งมองมือถือเลื่อนไปเลื่อนมาจนไปหยุดอยู่ที่ชื่อของปลายฟ้า เขาทำท่าเหมือนคิดอะไรอยู่ แต่สุดท้ายกลับเลื่อนผ่านไปแล้วกดเบอร์ของเตชิตขึ้นมาแทน
“เป็นไงวะ ฝึกงาน”
“ก็ดี แล้วมึงล่ะ” เตชิตตอบปากบอกว่าก็ดีแต่ที่จริงแล้วเขากลับรู้สึกไม่ค่อยสนุกกับการฝึกงานครั้งนี้สักเท่าไหร่
“ก็งั้น ๆ น่าเบื่อ ไม่รู้กลัวอะไรกูกันนักหนาจนไม่กล้ามาสอนงานกูเลย เพราะ
