MULI ay dinala ko si Lanz sa kanyang doktor. Aminado siya na pinatigil na niya ang treatment ng anak. Dahil ang buong akala niya tuluyan na itong gumaling.
Ngayon balik na naman sa simula, pero sabi naman ng doktor ay hindi na ganun kalala.
Hindi pinapansin ni Janz si Keith kahit salita nang salita. Yakap lang niya ang anak at nakapikit.
“Ang dami mong oras sa ibang bagay pero sa bata ay hindi mo maibigay ang buong atensyon.” ayaw niyang pakinggan ang mga sinasabi ni Keith, hindi ito ang lugar upang magbangayan silang dalawa.
“... kung ano-anong walang kwentang bagay ang inuuna mo kumpara sa anak natin.” hindi pa rin niya ito pinapansin.
“Mommy ko, uuwi na po ba tayo sa bahay?”
“Oo anak… bakit may gusto ka bang puntahan?”
“Pwede po ba tayong dumaan sa park?”
“Sige anak, kung yon
