Tatlong araw nanaman ang lumipas at hanggang ngayon nandito pa rin ako sa bwisit na ospital na'to. Hindi ko nga alam kung pano ko nagawang aliwin ang sarili ko sa nakalipas na tatlong araw na yun. Ang alam ko lang, parang mas masarap pang magsuicide kesa ang magstay pa ng matagal dito. Nakaka-suffocate!
"Ano bang iniisip mo diyan? Nakakatakot nanaman yang mukha mo,"
Tinignan ko ng masama si Ice na nakaupo sa couch di kalayuan sa akin. Isa pa 'tong yelong 'to! Sa loob ng tatlong araw na yun, take turns sila ni Gelo sa pagbabantay sa akin. Pang-gabi nga lang si Gelo dahil talagang hindi ako matutulog kung si Ice ang magbabantay sa akin magdamag.
Hindi ko nga alam kung bakit kailangan pa nila akong bantayan. I mean, I'm not a kid! Kaya ko ang sarili ko dahil hindi naman ako baldado! Nakaka
