แก๊ก!
“ตัว! เสร็จแล้ว เราสวยไหม”
ฉันมองไปตามเสียงเรียก แทบจะลืมหายใจเพราะเพื่อนสนิทของตัวเอง ผู้หญิงรูปร่างเล็กแต่สมส่วน ใบหน้าสวยหวานอย่างกับตุ๊กตา ยิ่งใส่เสื้อผ้าแบบนี้ ยิ่งให้ความรู้สึกว่าน่าหลงใหล ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมผู้ชายคนนั้น ถึงละสายตาจากเพื่อนของฉันไม่ได้
ก็เฟื่องสวยขนาดนี้ เขาจะมองมาที่ฉันทำไม
“ตัว! ตัว! มันไม่โอเคเหรอ”
“บ้า! สวยจนลืมหายใจเลยต่างหาก”
“ตัวก็พูดเกินไป!”
“เราพูดจริง สวยจนเราอายเลย”
“ตัวก็สวย เอาแว่นมานี่เลย ถ้าตัวถอดแว่นออก ตัวต้องสวยมากแน่ๆ”
“ไม่! ไม่เอานะตัว!”
เฟื่องฟ้าไม่ฟังฉันเลย เธอคว้าเอาแว่นของฉันออก ฉันไม่กล้าขัดขืนมาก กลัวเธอจะโดนลูกหลงเพราะแรงขัดขืน เมื่อได้แว่นของฉันไป เธอก็เอามันไปซ่อนไว้ด้านหลังทันที
“ตัวสวยจริงๆด้วยขนม สวยมากๆ”
ดวงตาที่เคยอ่อนหวานอยู่เสมอ ฉันรู้สึกแปลกไปในตอนที่เพื่อนเอ่ยคำชม ฉันก้มหน้าด้วยความรู้สึกกลัว กลุ่มไลน์ที่ฉันร
