บทที่17

1370 Words

“ผมขอเตือนคุณด้วยความหวังดี อย่าให้สามีคุณมายุ่งกับเมียผมอีก! ไม่อย่างนั้นลูกในท้องของคุณอาจกำพร้าพ่อได้” คำนั้นหาได้ใช่คำขู่เธอรู้ แต่สิ่งที่ยังคงสงสัยคือผู้ชายคนนี้รู้สึกยังไงกับแววดาวกันแน่ “คุณรักคุณแวว…ใช่ไหมคะ” เมื่ออยากรู้จึงเลือกที่จะถามในสิ่งที่คิดเอาเองว่าใช่ออกไป ซึ่งมันทำให้คนถูกถามชะงักและนั่นทำให้มั่นใจว่าเธอคิดไม่ผิดไปเลยจริงๆ “อะไรทำให้คุณคิดแบบนั้น” “ไม่รู้สิคะ ฉันแค่คิดตามภาพที่เห็น คุณเป็นคนเก่ง อีกทั้งยังรวยมาก ถ้าคุณไม่รู้สึกอะไรกับคุณแววคงไม่ยอมทิ้งความโสดของตัวเองเพื่อมาแต่งงานกับเธอ” ผู้หญิงคนนี้บางครั้งก็เหมือนจะโง่ แต่พอได้ยินคำพูดของหล่อนเมื่อครู่แล้ว มันกลับทำให้เขาต้องเริ่มมองทุกอย่างใหม่หมด “คุณเองก็เหมือนจะรักผัวของคุณมากเหมือนกันนี่ แต่รู้อะไรไหมว่าที่คุณแม่…ว่าบางทีความรักก็ไม่จำเป็นต้องเสียสละเสมอไป!” พลอยบุหลันเองก็เห็นด้วยกับความคิดนี้ของเขา แต่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD