เวลาต่อมา
“ ซวยซะมัดเลย” มะปรางบ่นกับตัวเองเบาเมื่อก้นที่ลงไปจูบพื้นเหมือนมันจะระบม
“ เธอ เธอนั้นแหละ” เสียงหวานใสของเด็กสาวน่ารักคนหนึ่งเรียกมะปราง มะปรางเมื่อเห็นผู้หญิที่ดูแล้วน่าจะอายุเท่าเธอเรียก
“ เรียกปรางเหรอคะ” มะปรางยิ้มหวานพร้มอกับถามร่างบางที่เดินเข้ามาหาเธออย่างกระหืดกระหอบ เหมือนกับวิ่งตามมะปรางอย่างไงอย่างงั้น
“ ใช่เราเรียกเธอนั้นแหละ เห้อๆ เดี๋ยวๆแป๊บๆเราหายใจไม่ทัน” หญิงสาว
น่ารักเอามือขึ้นมาเท่าเอวพร้อมกับยืนหอบหายใจ มะปรางมองคนที่เดินกระหืดกระหอบเข้ามาหาเธอด้วยสายตาที่ส่งใสและเอ็นดู
“ เห้อๆ เราชื่อแตงไทยแล้วเธอละ” หญิงสาวที่วิ่งมาทันมะปรางเอ้ยแนะนำตัวพร้อมกับยิ้มออกมาอย่างน่ารัก มะปรางเมื่อเห็นแบบนั้นเธอก็ยิ้มอย่างดีใจเพราะนี้เป็นครั้งแรกที่มีคนอยากรู้จักเธอนอกจากจิ๊งหรีดแล้วมะปรางก็ไม่มีเพื่อนคนไหนอีก จากนั้นทั้งสองก็ได้แนะนำตัวเอง
พรอ้มกับพูดคุยสัพเพเหระ จน
