เวลาต่อมา
“ ปรายเจอกันที่คอนโดเรานะ” หลังจากที่ทั้งคู่เรียนเสร็จ น้ำกับปรายก็ร่ำลากัน ปรายขอตัวกับบ้านเพราะเธอจะรีบไปหาหลานชายก่อน แล้วก็ถือโอกาสอาบน้ำแต่งตัวค่อยออกไปหาน้ำที่คอนโด
“ อื้มเจอกัน” ปรายโบกมือลาเพื่อนพร้อมกับเดินมาที่รถหรูของตัวเอง น้ำกับปรายเป็นที่สนใจของผู้ชาย
มากมายแต่ไม่มีใครกล้าเข้ามาจีบเพราะปรายและน้ำดูเก่งเกินไป แถมมีรถหรูขี่ทั้งสองคนผู้ชายคนไหนก็ไม่กล้าจีบ แต่กับกันพวกผู้หญิงที่เป็นลูกคนดีมีเงินพอเห็นปรายกับน้ำต่างก็อิจฉา จนบางทีพูดแซะจนเก็บอาการไม่อยู่ แต่ปรายเอาอยู่ทุกราย
บรื้น….บรื้น…บรื้น
เสียงรถหรูของปรายวิ่งออกมาจากมหาวิทยาลัย ก่อนจะมุ่งตรงไปยังบ้านของตัวเองด้วยหัวใจที่คิดถึงหลานชายที่ปานนี้คงนอนไปแล้ว
“ ป้าพรคะ พี่ไหม ทุกคนสวัสดีค่ะ” ปรายยกมือไหว้ทุกคนอย่างออ่นน้อม พร้อมกับกวดสายตามองหาหลานชายตัวน้อย
“ สวัสดีค่ะคุณปราย คุรหนูนอนแล้วค่ะ” เสียงแม่บ้านคนหนึ่งที่กำลังเก็บกวดบ้านอยู่ยิ้มบอกเวจ้านายสาว ปรายได้ยินแบบนั้นเธอก็ยิ้มพยักหน้าก่อนจะเดินขึ้นบ้านไปเปิดประตูห้องหลานชายตัวน้อยที่วันนี้เธอไม่ได้เจอเลยทั้งวัน
แก๊ก
มือบางค่อยๆเอามือบิดลูกบิดก่อนจะค่อยๆย่องเข้าไป ในห้องของหลานชาย
“ หลับแล้วเหรอเจ้าหมูอ้วน” ปรายเอามือลูบที่หัวของหลานชายพร้อมกับยิ้มออกมาด้วยความอบอุ่นและคิดถึง
“ ขอบคุณพี่ไหมกับป้าพรมากเลยนะคะ ถ้าวันนี้ไม่ได้ป้ากับพี่วันนี้ไม่รู้จะเป็นยังไง “ ปรายพูดออกมาเบาๆเพราะกลัวว่าหมูน้อยจะตื่น พรกับไหมสองแม่ลูกนั่งยิ้มมองปรายเด็กสาวที่ทั้งคู่เลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็ก
“ ไม่เป็นไรเลยปราย ป้ากับไหมยินดีลูกปรายอย่าคิดมากเลยนะเราสองคนเต็มใจทำ ปรายไปใช้ชีวิตของตัวเองบ้าง เถอะลูก” ป้าพรบอกเด็กสาวที่เธอเลี้ยงมาด้วยน้ำเสียงที่รักและโคตรจะเป็นห่วงกลัวว่าเด็กสาวจะไม่ได้มีชีวิตเป็นของตัวเองแล้วแก่ตัวมาจะไม่มีคนดูแล
“ ป้า..พี่ไหม …ปรายมีความสุขดีแล้วค่ะป้ากับพี่ไหมแล้วก็จีโน่คือความสุขของปรายแล้วนะคะ ชีวิตนี้ปรายไม่ต้องการความสุขจากที่อื่นแล้วคะเพราะความสุขของปรายมีอยู่รอบตัวแค่ปรายได้เห็นคนที่ปรายรักมีความสุขปรายก็นอนตายตาหลับแล้วคะ” ปรายพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครืออย่างทราบซึ่งในพระคุณของป้าพรและไหมที่เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เล็กๆ ปรายพูดจบเธอก็โผล่เข้ากอดป้าพรและไหมที่เป็นทุกอย่างและญาติผู้ใหญ่ที่เธอมีเหลืออยู่ในตอนนี้
เวลาต่อมา
“ ขับรถดีๆนะลูกเที่ยวให้สนุกนะปรายไม่ต้องห่วงเดี๋ยวทางนี้พี่กับแม่จะดูแลให้เอง” ไหมเดินออกมาส่งน้องสาว ก่อยจะยิ้มอย่างมีความสุขที่เด็กสาวจะได้ออกไปเที่ยวข้างนอกเป็นครั้งแรกตั้งแต่เธอเลี้ยงหลานและบุกงานมาอย่างหนักตั้งแต่อายุ18ปีตอนนี้เธออายุได้19ย่าง20ปีแล้ว เป็นครั้งแรกที่ปรายได้ออกไปข้างนอก ไหมและพรเห็นแบบนั้นทั้งสองยิ้มออกมาอย่างดีใจเพราะเด็กน้อยจะได้ออกไปดูโลกภายนอกบ้าง
“ คะพี่ไหม ขอบคุณมากๆนะคะ” ปรายยกมือไหว้ขอบคุณพี่ไหมที่เดินออกมาส่งเธอส่วนป้าพรก็อยู่เป็นเพื่อนจีโน่หมูน้อยที่หลับอยู่ในห้อง
บรื้น….บรื้น….บรื้น
ผับหรูใจกลางเมือง
“ ปราย” น้ำเธอรอปรายอยู่ไม่นานเมื่อเห็นเพื่อนมาถึงที่นี้4ทุ่มเป็นเวลาที่ทั้งคู่นัดกัน ปรายมาในชุดเกาะอกสีดำสั้นผ่าหลัง รองเทาคัดชูส้นสูงสีดำทั้งตัวเป็นแบรนของเธอเอง ผมยาวสลวยสีดำยาวเกือบถึงตูดหุ่นอย่างกับนาฬิกาทรายน่าตาน่ารักอย่างกับตุ๊กตายางผิวขาวอย่าง
กับหิมะของปรายทำให้คนที่เดินเข้ามาหาเพื่อนเป็นเป้าสายตาของผู้คนที่พบเห็น รวมทั้งเพื่อนของเธอด้วยนานแค่ไหนแล้วที่น้ำไม่เคยเห็นเพื่อนแต่งตัวแบบนี้
“ ยัยปราย…..เธอสวยมาก….แม่แกจึ่งมาก…” น้ำในชุดเดรสสายเดี่ยวสีแดงเลือดนกและรองเท้าคัดชูสีแดงปากแดงผมยาวถึงกลางหลังสีควันบุหรี่ ทั้งคู่เมื่อเดินข้างกันนกว่าเป็นนางแบบกันทั้งคู่
“ ว่าไม่ได้ก็วันนี้อุตส่าได้ออกบ้านทั้งที แหม….เธอก็ใช่ย้อยนะยะ” ปรายเอ้ยชมเพื่อนที่ใส่เสื้อผ้าแบรนของจีโน่เช่นเดียวกันเพราะตอนนี้น้ำเป็นพีเซ็นเตอร์ให้กับปรายเพียงเจ้าเดียวที่เป็นแบรนเสื้อผ้า เมื่อทั้งคู่ชมกันจนหน่ำใจเสร็จแล้วทั้งคู่ก็เดินเข้าไปในผับที่มีว่าที่คู่มั่นของน้ำเป็นเจ้าของ โดยในมือของเธอมีกล่องของขวัญปรายก็มีของขวัญเช่นเดียวกัน เพราะเพื่อนบอกแบบฉุกละหุกเธอเลยโทรให้พนักงานที่บริษัทเอาเน็คไทค์แบรนของเธอจัดมาเป็นของขวัญอย่างสวยงาม