หิมะหล่นโปรยปราย เจ้าลับหายห่างไกลตา
ฝืนยิ้มกล่าวอำลา กลั้นน้ำตากลืนเลือดช้ำ
ห่วงหาทุกค่ำเช้า ข้างกายเปล่าหนาวลำพัง
วาดหวังอย่างเลือนราง อรุณสางนางคืนเนา
ตอนที่ 16
อ๋องสามหยางหลงได้เชิญท่านอาจารย์ฟ่านเจิงและลูกศิษย์ทุกคนเดินทางมาดูที่ดินบริเวณริมแม่น้ำแถวชานเมืองลู่เจ๋อซึ่งตนเป็นเจ้าของ เพื่อสร้างโรงเรียนสอนสังคีตศิลป์แห่งใหม่ขึ้นที่เมืองลู่เจ๋อ อ๋องหนุ่มต้องการให้มีโรงเรียนสอนสังคีตศิลป์ของยอดศิลปินแห่งแคว้นเฉินอยู่ในเมืองลู่เจ๋อ ซึ่งบ้านพิณสวรรค์แห่งใหม่นี้สามารถทำให้ศิลปะวัฒนธรรมของบ้านเมืองเจริญรุ่งเรืองยิ่งขึ้น
“ท่านฟ่านเจิง คิดเห็นว่าอย่างไร”
หยางหลงเข้ามาสอบถาม อาจารย์ฟ่านเจิงที่เดินสำรวจดูฮวงจุ้ยอย่างพินิจพิเคราะห์
“เป็นที่ดินทอง สงบร่มรื่นเหมาะสำหรับสร้างสรรค์งานศิลป์” ฟ่านเจิงกล่าวชื่นชม
“เช่นนั้นก็ดีแล้ว พรุ่งนี้ข้าจะสั่งให้ทหารมาถางป่าและทำการก่อสร้างบ้านพิณสวรรค์แห
