เสียงสายลม พริ้วพัดผ่าน เพียงแผ่วเบา
เงาจันทร์เจ้า เหนือผิวน้ำ สะท้านไหว
ยืนเหน็บหนาว เฝ้ารอคอย ผู้ห่างไกล
รักมั่นคง ฝังรอยใจ ไม่ลบลืม
ตอนที่ 11
กว่าสี่ชีวิตจะเดินทางมาถึงบ้านพิณสวรรค์ก็เหน็ดเหนื่อยเอาการ ทว่านางหลิวเยว่นั้นกลับรู้สึกปลอดโปร่งใจยิ่งนัก ลูกศิษย์ของท่านอาจารย์ฟ่านเจิงหลายคน ถึงแม้เป็นลูกหลานของผู้มีอันจะกินหรือมาจากตระกูลขุนนางใหญ่ แต่สมาชิกทุกคนในบ้านพิณสวรรค์ก็ล้วนน้ำจิตน้ำใจงดงาม ช่วยเหลือเกื้อกูลกันและกันไม่แบ่งชนชั้นวรรณะ ไม่มีใครวางตนเป็นนายหรือบ่าว
ทั้งหมดล้วนเชื่อฟังคำสั่งสอนของท่านอาจารย์ฟ่านเจิง มีลูกศิษย์จำนวนไม่น้อยที่เล่าเรียนจบแล้ว แต่ไม่ยอมกลับบ้านเกิดที่จากมา ยังปักหลักอาศัยร่มเงาของบ้านพิณสวรรค์จนถึงปัจจุบันและผันตัวมาเป็นอาจารย์สอนสังคีตศิลป์อยู่ที่สถานศึกษาอันร่มเย็นแห่งนี้
ตลอดเวลาสามวันที่เดินทางจากเมืองซือโฉวมายังเมืองฉวี่ชุน นางหลิวเยว่ได้ลอบส
