ตอนที่ 11 รักพระเอก? อย่าถามโง่ ๆ!
ภายในร้านคาเฟ่กวินนั่งจิบกาแฟระหว่างนั้นก็เหม่อมองออกไปด้านนอกเห็นแผ่นหลังของภามและข้าวตังพอดีแววตาของกวินเรียบนิ่งก่อนจะมองไปที่น้ำเพชรอีกคนกำลังจิ้มโทรศัพท์พร้อมขมวดคิ้ว
“ไม่ใช่ว่านายต้องไปตามติดนายภามอะไรนั่นเหรอ” น้ำเพชรละสายตาจากโทรศัพท์เขากำลังหาข้อมูลของตระกูลของนายเอกปกติคนตระกูลวิภาพรรณระวังตัวแจมีโอกาสน้อยมากที่จะเจอด้านนอกและตอนนี้ก็ยังไม่ถึงเวลาที่นายเอกจะเจอกับแม่ทำให้น้ำเพชรเองต้องหาลู่ทางเอาเองซึ่งมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
“ตามติดแล้วได้อะไรวันหยุดก็ขอพักบ้างเถอะ ทุกวันนี้ไม่ว่าจะทำยังไงก็ยังมองผมด้วยสายตาเย็นชาเหมือนเดิม” พอคิดถึงแววตานั้นน้ำเพชรก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา เริ่มสงสัยว่าร่างนี้คือนายเอกจริง ๆ ไหมทำไมพระเอกอย่างภามถึงได้เย็นชาใส่นัก! นี่เป็นโลกในนิยายมันก็ควรเป็นไปตามพล็อตเรื่องสิอย่างน้อยข้าวตังก็ควรมีความรู้สึกดี ๆ ให้กวินไ
