ทรงโปรดมองโทรศัพท์มือถือที่ยังคาอยู่ในมือ เขาเม้มริมฝีปากแน่นจนกรามที่เคยน่ามองนูนขึ้น... "ต้องมนตร์หรือเปล่า ต้องมนตร์ทำตัวไม่น่ารักหรือเปล่า!" เขาบ่นงึมงำในลำคอ เหมือนหมีกินผึ้ง หันหลังแล้วรีบเดินกลับเข้าไปภายในบ้านหรูหลังหนึ่งซึ่งเป็นของเพื่อนคนหนึ่ง ที่พวกเขามักจะเรียกอย่างติดตลกในกลุ่มว่ 'คลับพี่ตอดพี่ต้อย' ครั้นกลับเข้ามา เพื่อนจำนวนสี่คนกับแปลนกระดาษที่วางขยายเต็มโต๊ะทำงานตัวใหญ่ บัดนี้ทุกคนในห้องนี้ต่างมีสีหน้าเคร่งเครียดกับแปลนกระดาษพวกนี้ แต่บรรยากาศที่ดูเครียด ก็ถูกทำลายลงทันทีกับคำพูดของทรงโปรดที่ดังแทรก "พวกมึงคุยกันไปเลยนะ กูโอเคกับทุกแบบที่พวกมึงจะช่วยกันเลือกในคืนนี้" เอ่ยพร้อมกับรีบหยิบเอากระเป๋าใส่เอกสาร เก็บสัมภาระอย่างสูท กระเป๋าเงินและกุญแจรถขึ้นมา บรรดาเพื่อนที่นั่งหน้าเครียดอยู่ ต่างพากันเงยหน้าจากโต๊ะ แล้วทำหน้าเหลอหลาไปตามๆ กัน ก่อนที่ใครคนหนึ่งจะท้วงว่า