Chapter 27

2042 Words

ZION POV "IHO, pagkain mo." Inilapag ni Manang Ade sa kama ko ang hapunan ko. "Iwan niyo na lang 'yan diyan. At Nay, paki-kuha ang mga shopping bags at pakitapon," utos ko. "Ang lakas ng ulan sa labas," sabi ni Nanay Ade. Napatingin ako sa kanya sa sinabi niya at nagtataka kung bakit ganoon ang sinabi niya. "Eh, ano naman kong malakas ang ulan?" "Tapos ang asawa mo ay nasa labas at basang-basa na." Nagulat ako sa idinugtong ni Nanay Ade. "Ano? Si Ezella, nasa labas pa rin? Limang-oras na ang nakakalipas ng palayasin ko siya." Agad akong tumayo para sumilip pero wala akong nakitang tao doon. "Nasa may gate siya at nakaupo. Lamig na lamig na doon iyon, isang oras ng umuulan eh," sabi niya bago umalis sa kwarto ko. Hindi na ako mapakali at palakad-lakad na ako. "s**t! s**t!" Agad ako

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD