บทที่8
PON TALKS
ผมตื่นแต่เช้ามารอขนมผิง เพราะเห็นท่าทีของเธอเมื่อวานนี้แล้ว ดูเหมือนว่าวันนี้เธอจะมาแน่ ๆ
ผมใส่บอกเซอร์ตัวเดียวนั่งอยู่ที่โซฟา ทำสภาพให้ดูเหมือนกับว่ายังไม่ตื่น ผมเตรียมแผนไว้หมดแล้ว...
~ออด ออด~
เสียงออดหน้าห้องดังขึ้น ผมว่าแล้วเชียวว่าขนมผิงจะต้องไม่ใช้คีย์การ์ดเปิดเข้ามา เธอคงไม่ถือวิสาสะเข้าห้องคนอื่นเลยหรอก
ผมรีบวิ่งมาที่ครัว เอาน้ำเปล่าเทใส่น้ำร้อนที่เตรียมไว้ จะได้อุ่น ๆ แล้วรีบเอาผ้าชุบน้ำ
"เชี้ย ร้อนฉิบหาย น้ำเย็นน้อยไปเหรอวะ" บ่นพึมพำเบา ๆ แล้วทนเช็ดหน้าเช็ดลำตัวทั้ง ๆ ที่ร้อนแบบนั้น ทำไงได้ล่ะ ไม่มีเวลาแล้ว
~ออด ออด~
กดต่อไปขนมผิง กดไปก่อน ผมรีบคว่ำกะละมังลง แล้วรีบวิ่งเข้าห้องนอน โยนผ้าขนหนูไว้ที่ในห้องน้ำ
"ไม่ได้ดิวะ" ผมรีบเข้าไปเอาผ้าขนหนูออกจากห้องน้ำ เพราะกลัวขนมผิงเข้าเจอ แล้วไปตากที่ระเบียงแทน
~แกร๊ก~
มาแล้ว เป้าหมายเข้ามาแล้ว ผมรีบโดดขึ้นเ
