หลังจากที่ทั้งสามเริ่มทางข้าวกันได้ไม่นาน จู่ๆใบหน้าของเฮดีลนั้นก็เปลี่ยนเป็นสีดำ ฉุดให้เด็กสาวที่สังเกตุเห็นต้องมองไปที่ใบหน้าของเค้าด้วยความตกใจ
“บอส! เป็นอะไรคะ!”
“อะไรกัน! แม่ตกอกตกใจหมด!”
“ฉันเป็นอะไร?”
“นะ..หน้าบอสแดงไปหมดเลย คอด้วย!”
“จริงด้วยค่ะ นี่คุณแพ้อะไรหรือป่าวคะ!”
“แพ้ถั่ว”
“ตายจริง! น้ำจิ้มนี้แม่ตำถั่วใส่ลงไปด้วย!”
“บอสกินเข้าไปเยอะหรือป่าวคะ!”
“นิดเดียว”
“แปปนึงนะ หนูไปเอายาแก้แพ้ก่อน!” เมื่อเด็กสาวจำได้ว่าตัวเองมียาแก้แพ้ที่ได้มาจากโรงพยาบาลเธอนั้นก็รีบลุกขึ้นไปหามาทันที ส่วนเฮดีลได้วางช้อนลงแล้วและกำลังทานน้ำอยู่โดยที่ตอนนี้คอและหน้าของเค้าแดงจนเห็นได้ชัด
“ไปหาหมอดีกว่าไหมคุณ”
“ไม่เป็นไรครับ”
ซู่!!! ในขณะเดียวกันฝนที่ทำท่าตั้งครึ้มมาตั้งนานก็ได้เทลงมาอย่างหนัก
“ฝนมาตกอะไรตอนนี้เนี้ย! บอสกินยาแก้แพ้ก่อนนะคะ”
“อืม” เฮดีลยอมรับยามาก่อนจะรีบดื่มน้ำตามโดยมีเ
