คืนนั้นจางหยูเยี่ยนไม่ได้มายังเรือนเหลียนฮวา และคืนนี้เป็นอีกคืนที่นางมิเห็นเขาเยื้องกายเข้ามายังเรือนของตน เพียงแต่ให้หยวนเพ่ยไปสืบความ จึงทราบว่าเขาเข้าออกเรือนของหรงเซียะเหม่ย เช้าออกจากจวนไปจัดการงานของตน ยามดึกเข้าเรือนไผ่หยกของนางเท่านั้น ในใจก็คล้ายจะปลอดโปร่งแต่นางยังรู้สึกว่าคลื่นใต้น้ำจะก่อตัวจนน่ากลัวเมื่อไหร่ไม่รู้ นางควรจะไปเยี่ยมนางดีหรือทำนิ่งเฉยดี นางตัดสินใจไม่ถูก ไหนจะเรื่องของจางหยูเยี่ยนที่อยู่ๆเขาก็เข้ามาที่เรือน เขามีจุดประสงค์ใด เขามาหานางและมีท่าทีรักใคร่เพราะอะไรกัน และไหนจะเรื่องชายนิรนามที่อยู่ๆก็มาทวงสิทธิ์ของการเป็นศัตรูคู่อาฆาตกับนาง นางสับสนยิ่ง ชีวิตนางจะไม่ได้อยู่สบายเลยหรือ
"คิดอะไรใจลอยกันเล่าเจ้าตัวเล็ก" ซิ่นหนิงเยว่สะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินเสียงบุรุษที่ไม่ได้รับเชิญ เข้ามาห้องนอนของนางทางหน้าต่าง นางเผลออุทานออกมาไม่ได้ "ท่าน!" เขาอุกอาจเกินไปแล้ว ลมหายใจ
