Fifth’s POV
Ramdam kong ayaw pa ni Uriel umuwi. Na gusto pa niya akong makasama ngunit dahil panay parinig ng mga kapatid ko ay napilitan na lamang itong umuwi na lamang.
“Saan ka pupunta?” Tanong ni Uno ng balak kong ihatid si Uriel sa may kotse nito.
“Ihahatid sa kotse niya,” sagot ko.
“Bakit? Bulag ba yan?” Sarkastikong tanong nito. Masama ko lang siyang tinitigan.
"Nanligaw lang, nagkaamnesia agad kung saan pinarada ang sasakyan?" Singit naman ni Dos.
"May sakit ba yan at kailangan alalayan?" Saad naman ni Thirdy.
“Okay lang naman, ako na.” Saad nito sa akin tapos ay binalingan ang mga kapatid ko. “Mga tol, alis na ko.”
“Walang may paki,” pilosopong saad ni Dos.
“Kanina pa namin hinihintay,” saad naman ni Thirdy.
“Ang tagal, grabe!” Saad ni Uno. Tapos sabay silang napating
