ตอนที่ 17 เลี้ยงอำลา
การฝึกงานในสองอาทิตย์สุดท้ายของผมผ่านไปอย่างรวดเร็ว มันเป็นสองอาทิตย์ที่ต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง ถ้าจะเรียกได้ว่าช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่ผมฝึกงานแล้วมีความสุขที่สุดก็คงไม่ผิด
ตั้งแต่ย้ายมาทำงานกับพี่พล และคุณพนามาจัดการเรื่องคนที่ชอบยุ่งกับผมให้ จากนั้นก็ไม่ค่อยจะมีใครมาพูดเรื่องแย่ๆ ของผมให้ผมได้ยินอีก อาจจะมีบ้างลับหลัง แต่ผมไม่รู้เลยไม่ได้รู้สึกแย่นัก พี่พลเองก็สอนงานผมเยอะ ด้วยตำแหน่งที่สูงทำให้ผมได้เรียนรู้งานที่ยากขึ้นและหลากหลายขึ้น ส่วนพี่นนท์พี่เลี้ยงคนเก่าก็ยังพาผมไปกินข้าวกลางวันทุกวัน
จะมีที่แอบเฉาไปบ้างเพราะช่วงนี้คุณพนางานค่อนข้างยุ่ง ก็โปรเจกต์ของบริษัทผมเนี่ยแหละ จากตอนสองสัปดาห์ก่อนหน้านี้ที่ผมมีเรื่องไม่สบาย มันก็ทำให้เราไม่ค่อยได้สวีตกัน พอมาสองสัปดาห์ต่อมาผมสบายใจขึ้น คุณพนาก็ดันยุ่งขึ้นจนโอกาสสวีตของเรามันน้อยเหลือเกิน
แต่ถึงอย่างนั้นผมก็พยายาม
