บทที่ 11
613 Words
"ปล่อยนะฉันต้องเข้าเรียน" เท้าเรียววิ่งตามหลังชายร่างสูงไปเพราะแรงฉุดกระชาก แต่เธอก็พยายามที่จะแกะมือเขาออก
"ไม่ต้องเรียน" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับผลักคนตัวเล็กให้เข้าไปในรถด้านฝั่งคนขับทันทีที่เดินมาถึง
"ฉันเจ็บนะ!" จังหวะที่ถูกเขาผลักให้ข้ามมานั่งอีกฝั่ง มันทำให้ร่างของเธอกระแทก
"สมน้ำหน้า ถ้าไม่อยู่นิ่งจะเจ็บยิ่งกว่านี้อีก" ร่างหนาตามขึ้นมาแล้วก็ขับออกไปอย่างเร็ว โดยไม่ให้อีกคนตั้งตัวได้
"นายเป็นผู้ชายหรือเปล่า" ในเมื่อเขาไม่ให้เรียกพี่ เธอก็เรียกแบบปีนเกลียวไปเลย
"อยากรู้ไหมล่ะว่าเป็นผู้ชายไหม"
มายมิ้นท์คิดว่าคงจะคุยกับเขาไม่รู้เรื่องแล้วก็เลยเงียบ ใจจริงอยากจะกระโดดลงรถตอนนี้เลย แต่เขาขับเร็วเกินไปเธอไม่กล้าเอาชีวิตมาเสี่ยงกับคนนิสัยเสียแบบนี้หรอก
คลืนน คลืนนนน มันคือเสียงโทรศัพท์ของมายมิ้นท์ จะเป็นสายใครไปไม่ได้นอกจากเจ้าขุน เขาพยายามขับรถตามมาแต่ก็คลาดสายตา
หญิงสาวล้วงเอาโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า และกำลังจะกดรับสาย..แต่ถูกไต้ฝุ่นแย่งมาก่อน
"นั่นมันโทรศัพท์ของฉันเอาคืนมานะ!" มายมิ้นท์พยายามจะยื้อแย่งเอาคืนมา ..แต่ไต้ฝุ่นเลื่อนกระจกรถลงแล้วก็ขว้างออกไป
"นายทำอะไร!!"
"หุบปาก!!"
"นั่นมันทรัพย์สินส่วนบุคคล นายไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้กับข้าวของของคนอื่น"
"บอกให้หุบปากไง!"
"ฉันไม่หุบ! นี่มันปากฉัน!! คนเลว"
เอี๊ยดดดดดด!!! เสียงเบรกรถลากยาวจนถนนเป็นรอย
"แน่ใจนะว่าจะไม่หุบ" พอรถจอดสนิทเขาก็กระชากคนตัวเล็กเข้ามาแล้วกดจูบ
"อืมมม!!" มายมิ้นท์ตกใจเพราะเขาไม่ได้จูบเบาๆ แต่ใช้แรงดูดจนริมฝีปากบางติดเข้าไปในปากของเขา
มือเรียวพยายามปกป้องตัวเองโดยการทุบลำตัวอีกฝ่าย แต่ยิ่งทุบยิ่งผลักดันเขาก็ยิ่งดูดแรง
ก๊อก!! ก๊อก!! จูบแบบนั้นเพียงไม่นานก็ได้ยินเสียงเคาะกระจกรถอย่างแรง
"แม่?" เกิดมาไม่เคยกลัวใครเลยนอกจากแม่ ขนาดพ่อเขายังไม่กลัว แถมยังเจอแม่ในสถานการณ์แบบนี้
"เปิด!!" ไออุ่นพยายามงัดกระจกรถลูกชาย แต่เขาล็อกไว้ตั้งแต่ตอนขับออกมาแล้ว
มันไม่ใช่เหตุบังเอิญอะไรหรอก แต่วันนี้ไออุ่นตั้งใจว่าจะมาหาผู้หญิงที่อยู่ในรูปกับลูกชาย พอมาถึงก็เห็นรถลูกชายขับออกมาจากมหาวิทยาลัย ไออุ่นก็เลยให้คนรถขับตาม
..แม่? มายมิ้นท์มองออกไปนอกรถ ผู้หญิงคนนี้เป็นแม่ของเขาเหรอ
"อย่านะ!" จังหวะที่มายมิ้นท์กำลังจะปลดล็อก ไต้ฝุ่นรีบคว้ามือเธอไว้ก่อน
เขาจับข้างขวา..มือข้างซ้ายของมายมิ้นท์ก็ยื่นไปเปิด
กึก~ พอประตูรถเปิดออก..น้ำตาไม่รู้มันมาจากไหนก็หลั่งไหลออกมาจากดวงตางามคู่นั้น "งื๊อออ"
"หนูเป็นอะไรไหม"
"แม่อย่าไปเชื่อมารยาของผู้หญิงคนนี้นะ" ไต้ฝุ่นรีบลงจากรถแล้วเดินอ้อมไปหาผู้เป็นแม่ที่กำลังปลอบใจเธออยู่
"ไต้ฝุ่น!!"
"แม่ตามมารยาผู้หญิงคนนี้ไม่ทันหรอก"
เพี๊ยะ! ทุกครั้งไออุ่นจะตีลูกที่ลำตัว แต่ครั้งนี้มือของนางฟาดเข้าที่ใบหน้า
มุมปากมายมิ้นท์ยกยิ้มแบบพอใจ แต่น้ำตาของเธอก็ยังไหลอยู่ ตอนนี้รู้แล้วว่าจะเล่นงานผู้ชายคนนี้ได้ยังไง
- Writer
