"เมื่อไรจะหยุดสำออยสักที" คำพูดของเขาเปลี่ยนไปมากจากตอนที่หวังอยากจะได้ตัวเธอ "รำคาญ!!"
"พี่ต่างหากที่เป็นคนคิดไม่ดีกับฉันก่อน" หญิงสาวต้องได้รีบหยุดเสียงสะอื้นของตัวเองไว้
"ใครพี่มึง" เขาพูดพร้อมกับหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่ "อย่าสะเออะมาใช้คำนี้กับกู"
"คะ?.." พอได้ยินคำพูดพวกนี้ เธอก็รู้ได้ในทันที ว่านี้อาจจะเป็นนิสัยที่แท้จริง แต่คนที่โกรธควรจะเป็นเธอมากกว่าไหม ที่เขาเอายาปลุกเซ็กส์มาให้กิน ถ้าเธอตามเกมไม่ทันป่านนี้คงจะเสียตัวให้เขาไปแล้ว
"อย่าคิดนะว่ารูปพวกนั้นจะแบล็คเมล์กูได้" พอใส่เสื้อผ้าเสร็จเขาก็เดินไปที่ประตู
ปั้ง!! ชายหนุ่มปิดประตูกลับคืนด้วยเท้าอย่างแรงจนคนตัวเล็กที่อยู่ด้านในสะดุ้งตกใจ
[บ้านปรัชญานนท์]
พอไต้ฝุ่นออกจากห้องไปเพียงไม่นานเธอก็ลุกขึ้นมาใส่เสื้อผ้า แล้วรีบกลับมาที่บ้าน
"เมื่อคืนนี้หนูไปค้างที่ไหนมาทำไมไม่กลับบ้าน"
"บ้านเพื่อนค่ะแม่" มายมิ้นท์ไม่คิดว่าสิ่งที่เขาแนะนำเธอจะได้นำมาใช้จริง
"เราโตเป็นสาวแล้วอย่าทำตัวเหลวไหลแบบนี้อีกนะ"
[บริษัทสายการบิน]
"ใครนะ" ราชสีห์ถามเลขาส่วนตัวออกไปเมื่อได้ยินสิ่งที่เลขาเข้ามาแจ้ง "แล้วพวกเขามาทำไม"
"ไม่ทราบเหมือนกันค่ะถามรายละเอียดไปแล้ว แต่นักข่าวบอกว่าอยากจะคุยกับท่านประธานเองค่ะ"
"ให้เข้ามา"
เลขาออกจากห้องไปเพียงไม่นานนักข่าวสองคนก็เข้ามา
"มันคืออะไร" ราชสีห์กัดฟันถามกลับเมื่อเห็นรูปภาพของลูกชาย และผู้หญิงที่หน้าตาคุ้นมาก อยู่ร่วมเตียงเดียวกัน
"ถ้าคุณราชสีห์ไม่ซื้อรูปนี้ไว้ ทางเราจะไปขายต่อให้กับสำนักข่าวใหญ่" ใช่แล้วนักข่าวคนนี้คือคนที่ มายมิ้นท์จ้างมา แต่เรื่องนี้มายมิ้นท์ไม่รู้เรื่อง เพราะว่าเธอสั่งให้ทำลายหลักฐานทุกอย่าง หลังจากที่ออกมาจากห้องนั้น
ตุ้บ!! ซองสีน้ำตาลได้ถูกวางลงโต๊ะในห้องของลูกชายทันทีที่เดินเข้ามาถึง
"อะไรครับพ่อ"
"แกไปทำอะไรไว้"
ไต้ฝุ่นรีบเอาซองนั้นขึ้นมาเปิดดู
"มันคืออะไร!" ราชสีห์ตะคอกถามลูกชายออกไป
"พ่อได้รูปพวกนี้มายังไงครับ" คำว่าเลือดขึ้นหน้ายังเทียบไม่ได้กับอารมณ์ของไต้ฝุ่นในเวลานี้