“ผมบอกแล้วตอนประชุมครั้งก่อนนะ ถามที่เลขาฯ ของคุณสินิก้า” ทิโมธีตอบ แล้วหันไปสนใจเควินต่อ เวลากระชั้นเสียจนกลัวทำอะไรไม่ทัน
“ผมว่าจะทำเข็มกลัดติดเสื้อ เป็นของแถมพรีเมี่ยมสำหรับคนที่จองตามลำดับที่เรากำหนดไว้”
“เห้...ไอเดียดีนี่” ทิโมธีเห็นด้วย มันน่าจะช่วยกระตุ้นยอดขายอีกทาง
“นิก้าว่าไม่เห็นจำเป็นเลย ยังไงซาลูก็ขายได้” เวโรนิก้าท้วง หมู่นี้เควินเห็นดีเห็นงามกับเด็กคนนั้นหลายครั้งแล้วนะ
ครั้งที่แล้วเขาก็แก่ต่างให้กับหล่อน ทั้งที่เธอจงใจดิสเครดิตลอออร
ที่ไหนได้ เด็กนั่นกลับเด่นขึ้นมากกว่าเก่าเสียอีก
“ผมไม่เถียง แค่อยากคืนกำไรให้ลูกค้า”
พอเควินตอบมาแบบนี้ เวโรนิก้าก็เถียงไม่ออก เธอเลยเลือกที่จะกลับไประบายโทสะที่ห้องทำงานตัวเอง หลังกรีดร้องจนเหนื่อย ระบายออกกับแบบสเกตของเด็กในสังกัดที่หาดีไม่ได้สักคน เธอพยายามดันเด็กตัวเองให้เข้าตาเควินแทบตาย แต่เขากลับไม่สนใจ แม้แต่ทิโมธียังพลอยไม่เข้าข
