10.30 น.
ปนัดดาเข้ามาในบ้านเดี่ยวสองชั้นหลังใหญ่ ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งกลางเมืองเชียงใหม่ วันนี้นางมาที่นี่เพื่อนัดพูดคุยกับใครบางคน คนที่ไม่ได้ให้ทำเรื่องไม่ดีมานานหลายปี แต่ก็ยังติดต่อกันบ้าง เมื่อเข้ามาในบ้าน ชายร่างสูงใหญ่ รูปร่างหน้าตามีส่วนคล้ายกรชวิลกับกรชีวันมาก
“มาหาฉันถึงที่ มีเรื่องให้ทำสิท่า” วิรัชถามอดีตภรรยา
“ใช่” พูดพร้อมนั่งลงบนเก้าอี้หวาย
“ใคร”
“เอยไง” วิรัชหันขวับมองปนัดดา “ฉันเกลียดมันมาก ไม่อยากให้มันยุ่งกับยักษ์”
“ยุ่งยังไง” วิรัชถามต่อ
“ยักษ์กับเอยมีอะไรกัน ฉันคิดว่าน่าจะนอนด้วยกันมาเป็นปีแล้วด้วย” ปนัดดาตอบให้อดีตสามีเข้าใจ “ฉันไม่อยากให้มันเป็นสะใภ้ แค่ให้อยู่ร่วมบ้านเดียวกันก็เต็มกลืนแล้ว ฉันเลยมาที่นี่ ให้คุณช่วยจัดการมันให้ไงล่ะ เอาแบบว่า มันขยาดที่จะอยู่ที่นี่ต่อ ให้มันหนีเตลิดไปไกลๆ ฉันซะที ฉันเกลียดมัน”
วิรัชเข้าใจความเกลียดชังที่ปนัดดามีต่อณศรินทร์
