Gecenin karanlığı eski adıyla Babür bey konağına da düştüğünde eski sessizliğine oranla çok daha sessiz olan koridorlarda dolaşıyordu Şimal. Dışarıda lapa lapa kar yağmaya başlamış, içerinin sıcağına rağmen camdan dışarı bakanı bile üşütür olmuştu.
Her şeyin başladığı günden bu yana neredeyse bir yıl geçmiş, sonbahar yerini kışa bırakırken Babür bey konağı da ilk kez bu kadar kimsesiz bir duruma düşmüştü.
Yalnız kalmaktan hoşlanmıyordu Şimal. Yine de şikayetçi değildi. Kimseye zayıflık göstermez, kibarlığına rağmen her şeyin önüne bir set çeker ama yine de hanım ağaya boyun eğmezdi.
Son olanlar ise abisine verdiği son şans niteliğindeydi ki, bu şansı nasıl değerlendireceği şimdiden merak konusuydu.
Mirza onlar gibi hızlı davranan biri değildi. İşi yokuşa sürer, her şeyin bir zamanı
