Sorgudan çıkıp aldığı haberle apar topar eve giden Şayeste üzerini değiştirmeye koyulmuş, gerisin geri yola çıkmak üzere oradan oraya koşturmaya başlamıştı. "Rüştü." diye seslendi kapıda kendisini bekleyen Mirza'nın meraklı bakışlarına aldırmayarak. Halası ile analığı soğuk havaya rağmen balkonda kendisine bakarken o bir köşeye geçtiği adamıyla fısır fısır konuşuyordu. "Güller beyaz olsun." dedi rüzgardan dağılan baş örtüsünü düzelterek. "Emrin başım üstüne hanım ağam." diye kapıya yönelen hanımın peşinden ilerledi Rüştü. "Hediyeyi unutmayın. Kendinizi de sağlama alın." derken tekrar durup yüzündeki anlamla baktı Şayeste. "Unutmayın ki, şu konumda kimse yaptığı şey için pişman ya da üzgün değil. İsimlerini bildiğimiz için üzgünler." deyip adamının omzuna güvenle dokunarak cenazeye ka