บทที่ 10 ตัวสำรอง

846 Words
บทที่ 10 ตัวสำรอง “ รอนานไหมครับ ” พี่โอเว่นมาถึงก็ยื่นถุงขนมใบใหญ่มาตรงหน้าฉัน “ ไม่นานค่ะ ว่าแต่ไปเหมามาหมดแล้วเหรอ เยอะจุง ” “ 555+ ไม่ขนาดนั้น มีขนมที่ทำสดใหม่ๆ ต่อวันด้วยนะ พี่ฝากไปให้น้านุชด้วย นะ ” หลังจากนั้นพี่เขาก็ออกรถ ขับแบบไม่เร่งรีบ แบบเรื่อยๆ ก็ชวนคุยไปทั่ว สัพเพเหระ เอาเข้าจริงๆ พูดเยอะเหมือนกันนะเนี่ย “ พรุ่งนี้เดี๋ยวมารับ ” “ ว่าแต่พี่ใช้สิทธิ์อะไรถึงพารถเก๋งไปโรงเรียนได้อะ ปกติเขาให้พาแค่มอเตอร์ไซค์ไม่ใช่เหรอ ” “ ลืมไปแล้วเหรอ ลุงของพี่เป็นคนบริจาคผืนดินแห่งนั้นที่สร้างโรงเรียนอะ คนที่ใช้นามสกุล ธนาคม จะได้สิทธิพิเศษหลายอย่างมาก ” “ อ๋อ รู้สึกอยากใช้นามสกุลนี้ขึ้นมาเลยอะ ” “ เอาไหมล่ะ ” ฉันก็แค่พูดเล่นเอง พี่โอเว่นดูจริงจังไปไหมอะ “ 555+ เปลี่ยนกันได้ง่ายๆ หรือไง ” “ จดทะเบียนสมรสก็เปลี่ยนได้ ” “ … ” ห้ะ สมองฉันหยุดชะงักเลย นี่พี่เขาชวนฉันแต่งงานไหมอะ “ 555+ อ้าปากเหว่อ แต่พี่ไม่ได้อำเล่นนะ เอาไว้เรียนจบค่อยว่ากัน ” “ อะไรของพี่เนี่ย ” “ ก็ตามที่พูดไง ว่าแต่ชอบสีอะไรที่เป็นสีโปรด ” “ ชอบสีม่วง สีเขียว โตขึ้นหนูอยากย้อมสีชมพูด้วยนะ หนูไม่ชอบสีดำที่สุด เพราะรู้สึกว่าไม่สดใส หม่นหมอง หดหู่ มันไม่คู่ควรกับหนูที่เป็นคนร่าเริง ส่วนสีขาวก็ไม่ค่อยชอบเช่นกันเพราะรู้สึกว่ามันจะเลอะง่าย ต่อให้สีขาวบริสุทธิ์ผุดผ่องเป็นยองใยก็เถอะ ” “ อาหารที่ชอบและไม่ชอบล่ะ ” “ ไม่ชอบที่สุดคือมาม่าเพราะรู้สึกว่ามันง่ายเกินไป ที่ชอบพิเศษน่าจะเป็นกะเพราหมูสับไขดาว ” “ พี่จะจำไว้ ” “ พี่รุกแรงไปเปล่า หนูยังเด็กอยู่นะ ” “ 555+ เด็กแก่แดดนะสิไม่ว่า ” “ เชอะ! งอนนะมาว่าแก่แดดได้ไง ” “ โอ๋ๆ ล้อเล่นๆ ” เอื้อมมือหนามาขยี้หัวฉันเบาๆ ในเชิงหยอกล้อไปด้วย “ ว่าแต่พี่ชอบอะไรบ้าง ไม่ชอบอะไรบ้าง ” “ ชอบเบนซ์ ไม่ชอบคนอื่น ” ง้อววว~ เขินได้ไหม โดนคนหล่อมาหยอด งื้อ~ “ พูดอะไรเนี่ย นะ…หนูหมายถึงว่า พี่ชอบสีอะไร ชอบกินอะไรโน่น ” “ 555+ พี่เหรอได้หมดนะไม่มีอะไรเป็นพิเศษ ” แล้ววันนี้ก็เพิ่งเห็นพี่โอเว่นหัวเราะเยอะมาก ปกติก็ดูจะขรึมๆ บ้าน “ ไม่คุยด้วยแล้ว ไปนะ ” “ เดี๋ยวก่อน ” แค่เขาเอ่ยปากห้าม ฉันก็ทำท่าเขินแล้ว “ วะ…ว่าไง มะ…มีอะไรอีก ” “ สรุปให้พี่เป็นคนสำรองที่เท่าไหร่ ยังไม่บอกเลย ” “ พี่อย่าจริงจังสิ หนูทำตัวไม่ถูกแล้วนะ ไปแล้ว ” ฉันรีบวิ่งเข้าบ้านทางประตูรั้วเล็กทันที เพราะความเขินอายแท้ๆ ทั้งชีวิตมีแต่หยอดคนอื่น พอโดนกลับ ทำเอาเสียอาการไปเลย ' แค่กๆ ฮัดชิ้ว~ ' “ แม่อยู่ในครัวเหรอ? ” ตอนแรกทำท่าจะวิ่งขึ้นไปชั้นบน เพราะคิดว่าแม่น่าจะนอนพักอยู่ “ แม่คะ มะ…แม่ โดนอะไรมาคะ เลือดทั้งนั้นเลย ” พอฉันเข้าไปในครัว แม่ดูเหมือนจะตกใจมากๆ ดูลุกลี้ลุกลน น่าสงสัย รีบเก็บทิชชูที่มีสีแดงๆ ลงถังขยะทันที “ เอ่อ…มันไม่ใช่เลือดจ้ะ แม่ทำซอสหกเอง ว่าแต่ทำไมเพิ่งกลับ แม่เห็นพี่บอสกลับมาได้สักพักแล้วนะ ” “ หนูไป…หาพ่อมาเอ่อ… หนู…” จะบอกดีไหมนะ ถ้าบอกไปแม่เกิดคิดมากทำไง ยิ่งช่วงนี้ทะเลาะกับพ่อบ่อยมากด้วย หรือเราควรมีหลักฐานให้ชัดเจนค่อยบอกดีกว่า “ มีอะไร พ่อของลูกไปกับ…. ” “ ไม่ใช่ค่ะ คืนนี้พ่อไม่กลับ เพราะติดเวรค่ะ ” “ อ๋อ ลูกไปอาบน้ำสิ แล้วลงมากินข้าว ” “ ได้ค่ะ ว่าแต่ช่วงนี้ แม่หน้าซีดๆ นะคะ ไม่สบายหรือเปล่า ที่ปวดท้องหายหรือยังคะ ” “ แม่ไม่ค่อยสบายเล็กน้อย ส่วนท้องไม่ปวดแล้ว ” “ แม่คะ อย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยนะ ” “ จ้ะ ลูก ” ตั้งแต่แม่มีลูกสามคนให้พ่อ แม่ก็ไม่ได้ออกไปทำงานนอกบ้านอีกเลย เพราะแม่ต้องเลี้ยงดูลูกๆ และทำงานบ้านไปด้วย บ้านฉันไม่ถึงกับร่ำรวยที่ต้องจ้างคนสวนคนใช้ ฐานะพอใช้ พอกิน พอมี มีสวนปาล์ม สวนยางอยู่บ้าง เงินที่ใช้จ่ายในบ้านส่วนมากก็มาจากพ่อ เป็นรายได้หลักของครอบครัว ส่วนรายได้รองก็มีเงินจากค่าปาล์ม ค่ากรีดยางที่จ้างลูกกุหลี (ลูกจ้าง) มากรีดให้ แบ่งครึ่ง 50/50 ที่ดินที่พวกเราอาศัยอยู่เป็นมรดกตกทอดมาจากปู่ที่มอบให้พ่อ ส่วนแม่ฉันเป็นคนที่อื่น บ้านเกิดอยู่ภาคใต้ตอนบน ส่วนที่เราอาศัยอยู่ตอนนี้คือภาคใต้ตอนล่าง ?________? นามปากกาผกายมาส
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD