“เหอะ! กลับไปเมืองไทยคราวนี้ ฉันจะวางแผนปล้ำพี่เสือให้ได้แกคอยดู” การะเกดชักสีหน้าพร้อมกับตวัดสายตามามองฝนแก้วอย่างกระเง้ากระงอด เธอไม่ชอบให้เพื่อนรักพูดถึงเรื่องอายุหรอก พูดทีไรแล้วมันเจ็บจี๊ดขึ้นในอก รู้หรอกว่าตัวเองนะแก่แล้ว แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเอามาพูดกระทบจิตใจเธอด้วย
“แล้วฉันจะคอยดู แต่ตอนนี้ขึ้นไปนอนกันได้แล้ว” ฝนแก้วรีบตัดบท พร้อมกับเงยหน้าขึ้นสนใจสามหนุ่มที่นั่งนิ่งเงียบ จ้องมองเธอกับการะเกดอย่างประหลาดใจ เธอเองก็ไม่รู้ว่าพวกเขารู้เรื่องที่เธอคุยกับเพื่อนรักไหม แต่มันคงเป็นไปไม่ได้หรอก เพราะสามหนุ่มเป็นต่างชาติ คงฟังภาษาไทยไม่ออก
“ไม่ขึ้นก่อนได้ไหม ฉันดื่มเหล้าไปนิดเดียวเอง” การะเกดเริ่มทำเสียงออดอ้อนฝนแก้วอีกครั้ง แต่หญิงสาวกลับถูกมือเรียวบางจับศีรษะดันออกไปให้พ้นตัว ก่อนจะหันมามองสามหนุ่มอีกครั้ง
“ฉันต้องขอตัวก่อนนะคะ รู้สึกว่าเพื่อนฉันจะเมาแล้ว”
“ให้ผมไปส่งไหมครับ”
“
