ณ บ้านไอริน
เธอเดินเข้าไปในบ้านด้วยความวิตกกังวลกับเรื่องของคนที่พ่อจะแนะนำให้เธอรู้จัก
บ้านที่ใหญ่โตโอ่อ่าราวกับคฤหาสน์ ด้านในห้องโถงตกแต่งอย่างสวยงาม ไอรินค่อยๆ สาวเท้าเข้าไปในห้องรับแขก คุณพ่อคุณแม่ของเธอนั่งรอเธออยู่ เธอยิ้มกว้าง วิ่งเข้าไปกอดท่านทั้งสองด้วยความคิดถึง
"คิดถึงคุณพ่อคุณแม่จังเลย"
เธอมองบิดา มารดาของตัวเอง ยิ้มกว้างด้วยความสุข รอยยิ้มพิมพ์ใจของเธอทำให้ชายหนุ่มรูปหล่อที่นั่งอยู่ตรงโซฟาอีกตัวหนึ่งถึงกับหลงใหลในความสดใส แลดูไร้เดียงสาของเธอ เขามองเธอด้วยสายตาหยาดเยิ้ม
"นี่คงเป็นน้องไอรินใช่ไหมครับ"
ชายหนุ่มรูปงามส่งยิ้มหวานให้เธอ มองเธอด้วยสายตาอบอุ่น ไอรินหันหน้าไปมองตามเสียงนุ่มของเขา สายตาคู่คมสะกดให้ไอรินนิ่งอึ้งไปสักพัก ‘คนอะไรหล่อจังเลย เหอๆๆ’ เธอคิดในใจ พลางส่งยิ้มหวานกลับให้เขาอย่างลืมตัว
"ค่ะ"
เธอตอบเขาเพียงสั้นๆ ยิ้มบางๆ ของเธอยิ่งทำให้เขาหัวใจพองโต
"นี่คุ
