ผั้วะ!! ผั้วะ!!!
เสียงหมัดปะทะลงหน้าของบอดี้การ์ดร่างโตจนหน้าหันไปอีกฝั่ง เลือดซึมออกมาจากมุมปาก
"พวกมึงปล่อยเธอไปได้ยังไง!!!”
เสียงเซราฟิมตะคอกใส่หน้าลูกน้อง แววตาดุเดือดเชือดเฉือน เขาโมโหสุดขีดที่มีลูกน้องโง่ๆ โดนผู้หญิงตัวเล็กๆ หลอกเอาง่ายๆ
"เอ่อ....เอ่อ...เธอบอกว่านายให้เธอกลับได้ครับ"
ชายชุดดำตัวโตเอ่ยติดๆ ขัดๆ พลางก้มหน้าลงต่ำ เอามือกุมเป้าตัวเอง ไม่กล้าสบตาเซราฟิมแม้แต่น้อย
"แล้วพวกมึงก็เชื่อ ไอ้โง่!!!”
"มึงรีบไปตามกลับมาเลยนะ ถ้ามึงหาไม่เจอ มึงไม่ต้องกลับมาให้กูเห็นหน้า!!!”
เซราฟิมชี้นิ้วสั่ง ตามองขวางดุดัน จนคนถูกมองตัวสั่นเสียวสันหลังวาบ ตอนนี้เขาโกรธจัด จนแทบอยากจะควักปืนมายิงหัวไอ้สองคนที่ยืนเฝ้าหน้าห้องให้ตายคาที่
‘ทำไมกูต้องแคร์ กระวนกระวาย กะอีแค่ผู้หญิงคนเดียวด้วยวะ’ เซราฟิมคิดในใจ ที่ผ่านมาเขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน นอกจาก ‘อาริซ่า’ แฟนเก่าของเขา
