เซราฟิมจับข้อแขนแล้วลากเธอออกไปด้านหลังผับด้วยแววตาดุดัน ไม่พูดไม่จากับเธอแม้แต่คำเดียว จนทำให้เธอกลัวจนตัวสั่น รังสีอำมหิตแผ่ซ่าน จนไอรินมีเม็ดเหงื่อเปียกชุ่มเต็มแผ่นหลัง เขาดันตัวเธอชิดกับกำแพงที่ขัดมันสไตล์ลอฟต์ จับแขนเธอขึงไว้แน่น ไม่ปล่อยให้เธอหลุดไปไหน
"คุณรู้ไหม ถ้าผมมาไม่ทันมันจะเกิดอะไรขึ้น!!”
เซราฟิมตะโกนใส่หน้าไอรินจนเธอสะดุ้ง นัยน์ตาสีฟ้า ใบหน้าที่คมสันแต่ดูดุดันทำให้เธอตัวสั่นเทา ไอรินได้แต่เพียงส่ายหน้าไปมา
"มันก็จะลากคุณไปปู้ยี่ปู้ยำไง!!”
เขาตะคอกใส่หน้าเธออีกครั้ง มือยังคงบีบเธอไว้แน่นจนเธอเจ็บ พลางกัดฟันดังกรอดๆ พร้อมจะฉีกร่างเธอได้ทุกเมื่อด้วยความโกรธ ยิ่งเห็นเธอแต่งตัวแบบนี้เขายิ่งไม่ชอบใจ เขาไม่อยากให้ใครเห็นเรือนร่างของเธอนอกจากเขา
"เหมือนคุณใช่ไหมที่ปล้ำฉัน?”
เธอเอ่ยขึ้น ตาเธอเริ่มแดงก่ำ น้ำตาค่อยๆ ไหลออกมาอย่างยั้งไม่อยู่ คำพูดของเธอทำให้เซราฟิมนิ่งอึ้ง ‘ใช่ เข
