ชาลว์ถือดอกไม้ช่อโตยืนอยู่เบื้องหน้าเซราฟิมที่กำลังยืนกำหมัดแน่น เสือสองตัวกำลังจ้องมองตากันไม่ลดละ นัยน์ตาสีฟ้าเต็มไปด้วยเพลิงโทสะที่เห็นชาลว์ยืนอยู่หน้าห้องของไอริน "มึงมาทำไม" เซราฟิมเอ่ยถามด้วยเสียงแข็ง แววตาดุดัน "ก็มาหาไอรินไง....ถามได้" ชาลว์ยังคงพูดหน้าตาเฉย ทั้งๆ ที่รู้ว่าทั้งคู่คงผ่านการทำกิจกรรมรักกันมาไม่นาน แต่เขาเก็บอาการได้ดี ทำเป็นไม่รู้ร้อนรู้หนาว "มึงเลิกยุ่งกับเมียกูได้แล้ว!!" เซราฟิมตะคอกใส่หน้าชาลว์อย่างแรง เขาอยากจะชกหน้ามันให้แหลกคามือ "ของของมึง กูจะเอามาเป็นของกูให้หมด" "อย่าเผลอก็แล้วกัน หึๆ" ชาลว์ไม่วายพูดจากวนให้เซราฟิมโกรธ พลางยักคิ้วข้างขวาแบบกวนๆ ส่ายหัวไปมาให้เขา กำปั้นใหญ่ๆ ชกลงบนหน้าของชาลว์อย่างเต็มแรง จนเขาถึงกับหน้าหันไปอีกทาง เลือดไหลออกที่มุมปาก เขาหันมามองเซราฟิมด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยเพลิงโทสะ ดอกไม้ในมือถูกโยนทิ้งลงพื้น เขากำลังจะสาวมัดเ