"เจ้าทำอะไรเหมยฮวา" หนึ่งในตัวเอกตะคอกถามข้า พร้อมกับหน้าตาถมึนถึง คนนี้น่าจะเป็นองค์ชายแคว้นจูใจร้อนดั่งกับไฟเออร์
"เฮ้อ!! ข้าเดินผ่านมาก็เห็นนางเป็นแบบนี้แล้ว" ข้าเอ่ยตอบพร้อมถอนหายใจเฮือกใหญ่ คนมันจะซวยเดินผ่านไปเฉยๆ ก็ไม่ซวยแล้วแท้ๆ
"ถ้าเจ้าไม่ได้ทำแล้วใครจะทำ" ตัวเอกอีกคนถามเสียงลอดไรฟัน สายตาเหมือนจะจับข้าฉีกอย่างไรอย่างนั้น คนนี้คงเป็นองค์ชายแคว้นไป๋โหดร้ายเกินใคร
"อยากรู้ก็ถามนางดูเองซิ" ข้าตอบพร้อมกับยกมือกอดอกพิงต้นไม้ ดูท่าเรื่องนี้คงจะอีกยาว
"เหมยฮวาใครทำอะไรเจ้างั้นรึ บอกพวกข้ามาเถอะ" ตัวเอกอีกคนถามแม่นางชงเสียงนุ่ม คนนี้คงเป็นองค์ชายแคว้นเสวี่ยน อบอุ่นใจเย็น
"ฮึก..ฮือ..ข้า..ข้าไม่กล้าพูดเจ้าค่ะ..ถ้าข้าพูดไป..ศิษย์พี่หลงคงจะไม่พอใจ" แม่นางชงพูดไปด้วยร้องไห้ไปด้วย
"ไม่ต้องกลัวนะเหมยฮวา ความจริงเป็นอย่างไรเจ้าแค่พูดออกมา" ตัวเอกคนนี้คงเป็นองค์รัชทายาทแคว้นชิง อืมเกือบจะดีถ
