Kıyafetlerini soyarken suyu açtı ve kapıyı kilitlemek için geri döndü. Eski kapının üzerinde bir anahtar yoktu. Paslı kilidi elimle kavramışken düşündü ve saniyeler içinde kararını verdi. Bir an önce yıkanıp, giyinecek ve ateşin başına geçecekti. İç çamaşırlarını çıkarmayı göze alamamıştı, bunun sebebi korku değil, utanç ve güvensizlikti. Mert’in kendisini çıplak görme ihtimali bile utanç duyduğu anılarımı anımsatmaya yetiyordu. Ona dokunmasından korkmuyordu, isteği bu olsaydı çoktan elde ederdi. Birçok fırsatı olmuştu, mesafeyi koruyordu. Ya Gümüş’ü yeterince arzulamadığından ya da müşkül durumdaki bir kızdan faydalanmak istemediğinden; emin değildi. Bildiği tek şey kirli hissettiğiydi. Kirli hissediyordu ama sebebi derisindeki toz değildi. Kirli hissediyordu, ruhuna yıllardır işlediği an
