บทนำ
537 Words
เคยลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองนั้น…
นอนอยู่ท่ามกลางชายหนุ่มถึงเจ็ดคน…
แถมแต่ละคนก็ยังสวมแค่เพียงบ็อกเซอร์ตัวเดียวไหม!!!
สองวันก่อนหน้านั้น
“ถ้าลูกอยากจะเป็นผู้สืบทอดตระกูลของเรา ลูกก็จะต้องได้รับการทอดสอบเสียก่อน ว่าลูกนั้นมีคุณสมบัติเพียงพอที่พ่อจะยกทรัพย์สมบัติทั้งหมดให้”
คุณพ่อผู้เป็นเจ้าของกิจการมากมายก่ายกองบนโลกนี้เอ่ยขึ้น ขณะที่ฉันเพิ่งเข้ารับใบจบการศึกษาระดับมัธยมปลาย และได้มาทำเรื่องเจรจาต่อรองกับคุณพ่อว่าฉันต้องการจะไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่ฝรั่งเศสด้านบริหารธุรกิจเพื่อจะเข้ารับการเป็นผู้สืบทอดกิจการทั้งหมดต่อจากคุณพ่อ หากแต่คุณพ่อกลับปฎิเสธเสียงแข็งไม่ยอมให้ฉันเรียนต่อเสียอย่างนั้น!
“ยังไงมิลินก็เป็นลูกสาวคนเดียวของคุณพ่อนะคะ เป็นทายาทเพียงคนเดียวของตระกูล ไม่เห็นจะต้องทดสอบอะไรเลย” ฉันค้านเสียงแข็ง
สิ่งที่ฉันต้องการไม่ใช่บททดสอบบ้าบออะไรสักหน่อย แต่เป็นตำแหน่งผู้บริหารหลังจากเรียนจบมาแล้วต่างหาก! เรื่องอะไรฉันจะต้องเริ่มจากจุดที่ต่ำที่สุดด้วยล่ะ ในเมื่อฉันคือทายาทเพียงคนเดียว ตำแหน่งผู้บริหารเท่านั้นถึงจะเหมาะสมกับฉัน!
“ก่อนพ่อจะเข้ารับตำแหน่งนี้ คุณปู่ของลูกให้พ่อเริ่มจากการเป็นคนแบกกระสอบข้าวนะ ลูกหรือเปล่า”
“จริงเหรอคะ? ทำไมคุณปู่ทำกับคุณพ่อแบบนั้นล่ะ”
“มันคือบททดสอบที่ทุกคนในตระกูลเราจะต้องเจอ แต่เพราะลูกเป็นผู้หญิง เป็นลูกสาวคนเดียวของพ่อ พ่อถึงไม่คิดที่จะให้ลูกต้องทำถึงขั้นแบกข้าวสาร ^^”
“หมายความว่า…คุณพ่อจะให้มิลินเป็นผู้บริหารได้เลยใช่มั้ยคะ?”
ฉันเข้าไปกอดคุณพ่ออย่างดีใจ ถึงแม้ว่าคุณแม่จะเสียไปตั้งแต่ตอนฉันยังเป็นเด็ก แต่คุณพ่อก็ไม่เคยทำหน้าที่บกพร่องเลย คุณพ่อมีเวลาให้ฉันเสมอ และเลี้ยงดูฉันเป็นอย่างดี ฉันตั้งใจจะบริหารธุรกิจทั้งหมดของคุณให้ดียิ่งขึ้นเพื่อตอบแทนท่าน ฉันอยากให้คุณพ่อได้พักผ่อนอย่างจริงจังเสียที
“เปล่าลูก ยังไม่ใช่ตอนนี้”
“มะ…หมายความว่ายังไงคะ?!”
“เรามีธุรกิจร้านคาเฟ่เล็กๆอยู่ที่ใจกลางเมือง แต่ว่ามันขาดทุนมาตลอดจนกิจการแทบจะเจ๊งแล้ว พ่อยากให้ลูกพิสูจน์ฝีมือด้านการบริหารของตัวเองโดยการไปทำให้ร้านนี้ได้กำไรกลับคืนมาภายในหกเดือน ถ้าลูกทำสำเร็จ พ่อจะยอมให้ลูกไปเรียนต่อบริหารและกลับมาสืบทอดธุรกิจทั้งหมดของตระกูล ^_^”
“คุณพ่อคะ!”
“เดี๋ยวพ่อจะให้คนจัดการเอาแผนที่ร้านให้ พ่อตั้งความหวังไว้กับลูกมากนะมิลิน ทำให้ได้ล่ะ ^_^”
คุณพ่อส่งยิ้มหวานปิดท้ายก่อนจะเดินออกจากห้องทำงานไป ทิ้งฉันยืนอ้าปากค้างเพราะพูดอะไรกลับไปไม่ได้แม้แต่คำเดียว
จะให้ฉันไปทำร้านที่กำลังจะเจ๊งไม่เจ๊งแหล่ให้กลับมามีกำไรภายในหกเดือนเนี่ยนะ!!!
ฆาตกรรมกันทางอ้อมชัดๆเลยคุณพ่ออออ >O<!
------------------------------------------------------
- Writer
