ตอนที่ 10
ฉันรีบวิ่งลงมาที่หน้าร้านพร้อมกับคนอื่นๆที่เหลือ ที่โซนหน้าร้าน ไอคิวกับไอเดียกำลังขนกระเป๋าจะออกจากประตูไป โดยที่ด้านหน้าพวกเขามีคุณยายท่าทางน่ากลัวคนหนึ่งยืนอยู่ด้วย ฉันออกแรงวิ่งเร็วยิ่งกว่าเดิมแล้วคว้าแขนพวกเขาทั้งสองคนเอาไว้
“หยุดก่อน!”
ฉันกระชากไอคิวและไอเดียจนพวกเขาหันกลับมา ทั้งสองคนเบิกตากว้างอย่างตกใจ คุณยายที่อยู่ข้างหน้าพวกเขาพลอยหันกลับมามองด้วย
“จะ…เจ้าหญิง”
“นี่มันอะไรกัน ใบลาออกนี่เรื่องล้อเล่นใช่มั้ย”
ฉันชูซองสีขาวขึ้นตรงหน้าพวกเขา ไอคิวและไอเดียต่างก็ก้มหน้าหลบตา ทำไมล่ะ ทำไมถึงไม่ยอมอธิบายอะไรเลย ทำไมถึงเอาแต่เงียบแบบนี้
“เด็กคนนี้ใครเหรอ”
“คุณหนูมิลิน เจ้าของร้านครับคุณยาย” ไอคิวตอบ
“สวัสดีค่ะ หนูชื่อมิลินเป็นเจ้าของร้าน คุณยายเป็น…”
“ฉันเป็นยายของสองคนนี้ และวันนี้ฉันก็มารับตัวหลานของฉันกลับ”
คุณยายตอบด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด แววตาของคุณยายเย็นชาจนน่า
