ตอนที่ 8

2811 Words

ตอนที่ 8 ฉันขึ้นมาสงบจิตสงบใจที่ห้องของตัวเอง ความจริงแล้วฉันอยากจะกระโดดตึกตายมากกว่า เมื่อกี้นี้ฉันทำบ้าอะไรลงป๊ายยยย TOT ทำไมต้องไปแสดงท่าทีหึงหวงอีตาทาโร่แบบนั้นด้วย! คงไม่ใช่ว่าฉันเผลอใจคิดอะไรที่มันลึกซึ้งเกินคำว่าเจ้านายกับลูกจ้างหรอกนะ ไม่มีทางๆ คนที่ฉันชอบคือคุณชายคนเดียวเท่านั้น ฉันไม่มีทางคิดอะไรกับหุ่นยนต์แน่นอน >O.,OOกลางดึก ฉันก้มมองลอดช่องใต้ประตูเพื่อตรวจดูว่าทาโร่ยังนั่งอยู่หรือเปล่า แต่ข้างนอกไม่มีแม้แต่เงาของใครทั้งสิ้น ฉันเลยค่อยๆเปิดประตูออกอย่างเบามือเพื่อจะลงไปที่ห้องครัวข้างล่าง คงไม่ต้องถามนะว่าฉันจะลงไปทำอะไร โครก~ คราก~ นี่แหละคือเหตุผลที่ฉันต้องออกจากห้องเพื่อไปห้องครัวตอนดึกๆดื่นๆ ปากบอกไปว่าไม่หิวแต่กระเพาะมันก็ไม่เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันกับปากของฉันเอาซะเลย พอตกดึกเข้าหน่อยก็ร้องโครกครากแถมยังแสบท้องซะจนข่มตาไม่ลง ไหนจะมีเรื่องของอีตาทาโร่อยู่ในหัวสมองจน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD