Beelzebub Sorento

Chapter 2

Naging normal na sakin ang pagdaan sa fastfood chain na iyon araw araw. Kumbaga, maliban sa mga art materials kong iniipon ay iyon lang din ang bisyo ko. Kain. Hindi naman ako tumataba kaya, palagay ko naman ay walang masama sa ginagawa ko, madalas padin naman akong magluto sa bahay. Pagkapasok ko ay sya namang labas ng lalaking nangasar sakin kahapon. Mukhang mapapadalas narin sya dito ah? May dala itong isang large na fries, isang iced coffee, isang peach mango pie din. Isang box non. Parang nagcrave din tuloy ako. Plano ko lang na wag sya pansinin ngunit napabagal ang paghakbang ko nang marinig ko ang boses nya.

"Hey 066."

Hindi ako lumingon. Ako ba yon? Di ko naman pangalan iyon.

"I am talking about you, you old maiden."

Di padin ako lumingon. Binagalan ko lang ang paglalakad ko kahit parang nanggigigil akong paghahampasin sya ng dala kong bag.

"The person wearing the below the knee length skirt, large blouse, extra large cardigan, and white rubber shoes." Pagdedescribe pa nito sa suot ko. Mariin kong naipikit ang mata ko. Ako nga ang pinupuntirya. Pumihit ako paharap sakanya at tinaasan sya ng kilay.

"Hindi 066 ang pangalan ko."

Ngumisi sya at saka lumapit sakin. "Alam ko." He reached for my employee ID and carefully read my name. "Lilith Adiel Dela Coste, a pre school teacher." Tapos binitawan niya ang ID ko, he looked disturbed at umalis na.

I gulped. Anong nangyare doon? I shrugged the thought away and then entered the establishment. Kelangan ko ng pagkain and i need it fast. Pagkaorder ko ng take out ay naupo ako aa tabi. Mabilis lang maman iyon panigurado dahil maaga pa. They gave me a number and its 066 again. Nagkataon lang siguro.

Pagkatawag sa number ko ay mabilis na akong naglakad papunta sa school. Maaga pa kaya mabagal kong kinakain habang naglalakad ang peach mango pie na inorder ko. Sa tatlong piraso nito ay busog na ako. May iced coffee pa ako pero kinain ko padin pati ang fries at burger na inorder ko. Pagdating ko sa school ay ubos ko na ang lahat ng inorder kong pagkain.

"Good morning, Ma'am Adi." Bati ng mga yaya ng mga estudyante ko sakin.

"Good morning mga ate!" Magiliw na ganting bati ko. Alas otso na kaya naghanda na ako ng teaching materials para sa mga bata. I need to make it look like were just going to play kaya naglatag ako ng blocks na may ibat ibang kulay. We need to learn colors.

Then my fun but tiring day happened and of course finished.

I, again went to the fast food to get some snacks or even dinner. Its friday at palagay naman nya ay pwede syang magpahinga muna. Tinapos naman din nya ang lesson plan nya sa school.

Pagpasok nya sa fast food ay kakaunti ang tao. Nagtuloy sya sa cashier para umorder. Naparami pa nga ata ngunit ayos lang yun, kayang kaya nya ubusin. Binigyan sya ng number para sa order nya. Number 08. A different number, huh? Pagkahanap nya ng mesa sa pinakasulok ng lugar ay inilabas niya na ang calligraphy notebook nya, ang brush pens nya, pati ang lapis nya.

May nakadikit na pang dalawahang mesa sa mesa nya kaya nagulat sya nang may naglapag ng tray doon. Yung lalaking walang modo.

"You don't mind, do you?" Tanong nito gamit ang malalim na boses.

Tumango ako, saka nagsimula nang isulat ang pangalan ko.

"Ma'am, eto na po ang order nyo." Nilingon ko ang boses na nagsalita at tumango.

"Salamat kuya." I cleared some brush pens and helped him na ilapag ang mga order ko.

"Uubusin mo yan?" He looked at me indifferently and sat beside me. He is looking at my sketchbook so inabot ko sakanya. Though he pisses me off wala naman talaga syang ginawa saking nakapanakit sakin kaya wala naman akong sama ng loob.

"I normally do. Bakit?"

Hindi mapangasar ang tono nya kaya maayos na sinagot ko ang tanong nya. One piece chicken na may spag at rice, burger, fries, peach mango pie, iced coffee at isang sundae. mauubos ko to for sure. Nagsimula na siyang magbuklat sa sketchnotebook ko.

"You're good." Puri nya sa gawa ko. Puro quotes lang naman yun at pangalan ng mga estudyante ko. Tumango tango pa sya.

"Thanks." Umiinom din sya ng iced coffee at paminsan minsang kumakagat sa TLC burger nya. He must be rich sa tatlong beses na nagkakabanggaan kami sa fast food na ito ay lagi syang naka dress shirt at necktie. Office guy? Mukang di pipitsugin. Mukhang mamahalin ang suot nya. Ang sapatos at relo nya. Normally ay kay daddy ko iyon nakikita ang ganong kakintab na sapatos at kagarang relo.

"Why are you eating here." I pulled my sketch notebook from him and started writing.

"I feel normal here, 066."

"Adi."

"Adi. I feel normal here." Ulit nya.

I nodded. "You are normal. You don't feel that you are?"

Binigyan nya ako ng pagod na ngiti kaya nanahimik na ako. Paglipas ng ilang minuto ay di ako nakatiis.

"What's your name?" Saka lang ako tumingin sakanya.

"Beelzebub Sorento."

Napalingon ako sa glass na pader ng fastfood na iyon. At tumagos ang tingin ko diretso sa malaking mall sa harap namin.

SORENTO MALLS.

Saka napatingin uli sakanya. "You own that place?"

"My father." Kumagat uli sya sa burger nya.

"Sainyo padin yon." I insisted.

He shrugged. "I never asked for any of it."

Natahimik na naman kami. I actually can't seem to imagine na ganoon ang iniisip nya dahil mayaman sya. Sila ng pamilya nya. Kung di ako nagkakamali ay madami pa silang negosyo. Hindi lang ang mall na iyon sa harap ang negosyo nila. They are the kind of people normal human beings calls, untouchables. But here he is. Eating burger beside me, while I am writing his name--- nanlaki ang mata ko ng yukuin ko ang sinusulat ko.

BEELZEBUB

In bouncy handlettering and plain black colored brush pen. It is so unlikely that I will use black for my names. But i unconsiously used black for his. Natigilan ako ngunit tumingin ako sakanya at ngumiti. "Your name." Saka nagdoodle din ako ng simpleng laurel wreath and black birds. Some cute bugs. Overall, my handlettered name of him is made up of pure black ink. No yellows. Peaches. Pinks. Greens. Just plain old black. And that is just not me. My own hands reacted on his feels. Dark.