อุบายร้าย พ่ายเสน่หา

1

แน่ล่ะว่าการที่หญิงสาวต้องตกอยู่ในอาการเหม่อลอยด้วยความรู้สึกอันหนักอึ้งในจิตใจอยู่ในขณะนี้ก็เพราะว่า อีกไม่กี่วันข้างหน้าเธอกำลังจะต้องกลายไปเป็นเจ้าสาวแล้ว มิหนำซ้ำเจ้าบ่าวของเธอก็ยังเป็น ‘ชลลัมพี อัครเดชโภคิน’ ทายาทคนเดียวของเศรษฐีนีพันล้านเจ้าของบริษัทเคมีภัณฑ์ยักษ์ใหญ่อันดับหนึ่งของประเทศไทย แต่ที่แย่ไปกว่านั้น ผู้ชายคนนั้นดันเป็นเจ้านายของเธอที่พบหน้าค่าตากันทุกวันตลอดเกือบสิบปีที่ผ่านมา และเธอก็ไม่เคยรู้สึกว่าเขาชอบขี้หน้าเธอเลยด้วยซ้ำ

เขาแทบจะไม่คุยเล่นกับเธอมากนักนอกจากจะเรียกใช้งานตามประสาเจ้านายลูกน้อง มิหนำซ้ำยังชอบเรียกเธอว่าคุณป้าเลขา บางทีเขาคงอยากจะจับเธอย้ายจากตำแหน่งเลขาหน้าห้องไปทำตำแหน่งอื่นด้วยซ้ำไปเพื่อหาสาวสวยหุ่นเซ็กซี่มานั่งแทนที่เธอ แต่ที่เขายังไม่ทำแบบนั้นคงเป็นเพราะเธอทำงานให้เขาได้เรียบร้อยเสมอมาไม่มีขาดตกบกพร่องหรือถ้าจะมีก็คงน้อยมาก และที่สำคัญเธอมักช่วยให้เขารอดพ้นจากรถไฟหลายขบวนที่เกือบจะชนกันอยู่บ่อยครั้งหากไม่ได้เลขามืออาชีพแบบเธอมาช่วยจัดการ

ผู้ชายหน้าตาดีดีกรีนักเรียนนอก ฐานะมั่งคั่งระดับเศรษฐีพันล้าน มันจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่เขาจะมีผู้หญิงรอบตัวล้อมหน้าล้อมหลัง

ขณะที่‘บุษบาบัณ’ กำลังเหม่อลอย ถ้วยตะไลสำหรับทำขนมที่เธอถือเตรียมจะใส่ลงไปในซึ้งนึ่งขนมกลับพลัดหลุดจากมือกระทบพื้นจนแตกกระจาย

“เพล้ง!”

“แย่จริง! ทำไมถึงซุ่มซ่ามได้ขนาดนี้นะเรา” เธอยกมือทาบอกพลางส่ายหน้า ตำหนิความสะเพร่าและความใจลอยของตนเอง

และรีบสลัดความคิดนั้นก่อนที่จะเสียงานเสียการไปมากกว่านี้ด้วยเกรงว่าจะทำขนมไม่ทันเธอรีบหาไม้กวาดและที่ตักผงมาเก็บกวาดเศษของถ้วยตะไลไปทิ้งอย่างขะมักเขม้น

เธอต้องลืมเรื่องส่วนตัวเสียก่อนเพราะตอนนี้สิ่งที่เธอควรจะทำก็คือทำขนม บุหลันดั้นเมฆและเกสรลำเจียก จ่ามงกุฎ ขนมชั้นพับเป็นดอกกุหลาบ ให้ทันก่อนที่ลูกค้าประจำจะมารับ ซึ่งหลายชนิดทำเอาไว้ทุกวันเพื่อขายหน้าร้านจึงไม่มีปัญหา แต่มีบุหลันดั้นเมฆขนมโบราณที่ถูกคิดค้นเมื่อสมัยรัชกาลที่ 2 ที่คงต้องนึ่งให้ใหม่ คนนำไปฝากจะแช่แข็งขนมชนิดนี้ไปแล้วไปนึ่งใหม่ที่นั่น

ที่ต้องรีบร้อนขนาดนี้เพราะลูกค้าต้องการนำขนมไทยหายากพวกนี้ไปฝากเพื่อนที่อยู่ต่างประเทศ แถมลูกค้ายังเล่าว่าได้ไปคุยอวดเพื่อนเอาไว้มากว่าร้านขนมของเธอทำขนมไทยได้อร่อยที่สุดในจังหวัดชลบุรีเพราะฉะนั้นเธอจะต้องทำออกมาให้ดีที่สุด

จากนั้นบุษบาบัณจึงหันไปเตรียมส่วนตัวขนมบุหลันดั้นเมฆซึ่งมีส่วนประกอบของ แป้งข้าวเจ้า แป้งเท้าอย่างดี น้ำลอยดอกมะลิ กะทิ และน้ำตาล ผสมให้เข้ากันจนดีแล้วจึงผสมน้ำอัญชันลงไปเล็กน้อยให้เกิดสีฟ้าสวยงามอันเป็นเอกลักษณ์ของขนมชนิดนี้ จากนั้นนำลงไปหยอดในถ้วยตะไลที่นึ่งให้ร้อนรออยู่แล้วอย่างชำนาญ เมื่อหยอดตัวขนมเสร็จแล้วก็บรรจงปิดฝาครอบซึ้ง และหันมาจัดการผสมไข่แดงเป็ดกับน้ำตาลปี๊บอย่างดี และนำกะทิ นำใบเตย ลงไปขยำขยี้เพิ่มกลิ่นหอม สักพักเมื่อขนมในซึ้งมีรอยบุ๋มตรงกลางก็จัดแจงนำสังขยาที่ผสมเสร็จแล้วลงไปหยอดลงในรอยบุ๋มของตัวขนมจนครบทุกชิ้นจากนั้นก็ปิดฝารอให้ขนมสุก

บุษบาบัณแทบไม่มีเวลาได้นั่งพักเมื่อจัดการขนมบุหลันดั้นเมฆเสร็จก็หันมาจัดการพับขนมชั้นให้เป็นรูปดอกกุหลาบอย่างชำนาญ ฝีมือการพับขนมชั้นของเธอประณีตและงดงามไม่ต่างจากคนเป็นแม่ซึ่งบัดนี้มีวัยล่วงเลยไปเกือบจะหกสิบปีแล้วจึงไม่ค่อยมีเรี่ยวแรงทำขนมมากนัก แต่ด้วย ‘ร้านขนมบุษบาพาฝัน’ เป็นร้านขนมไทยเก่าแก่แห่งหนึ่งของจังหวัดชลบุรี คนเป็นแม่จึงไม่คิดจะเลิกทำ อีกทั้งในยามที่รายได้จากการให้เช่าที่พักน้อยลงร้านขนมจึงกลายมาเป็นรายได้หลักของครอบครัว

ร้านขนมไทยแสนอร่อยนี้มีที่ตั้งอยู่ในบริเวณชั้นล่างของโรงแรมดุสิตาโฮเทล โรงแรมขนาดเล็กสองชั้นมีห้องพักทั้งหมดสิบห้องอายุเกือบยี่สิบปี ตั้งอยู่ริมชายหาดบางแสนเยื้องไปทางหาดวอนซึ่งผู้คนไม่พลุกพล่านนักแต่ก็ไม่ถึงกับเงียบ

“ทำอะไรอยู่ยัยบุษยุ่งมากล่ะสิ” บุษบาบัณเงยหน้ามองเจ้าของเสียงอ่อนโยน จะใครเสียอีกที่มีน้ำเสียงเจือไปด้วยความรักยามเรียกชื่อเธอหากไม่ใช่มารดา

รอยยิ้มหวานผุดขึ้นบนดวงหน้านวลเนียน “ออร์เดอร์ขนมของคุณสุดเขตค่ะแม่ เห็นว่าจะเอาไปฝากเพื่อนที่อิตาลีจะเดินทางพรุ่งนี้แต่เช้า จะเข้ามารับขนมตอนสี่ทุ่ม”

“รับออร์เดอร์ด่วนมาทำไมไม่บอกแม่จะได้ลงมาช่วยทำช่วงนี้เป็นช่วงซบเซาแขกที่มาพักที่โรงแรมก็น้อยมากแม่ทำความสะอาดห้องพักเสร็จตั้งแต่ช่วงบ่ายแล้ว วันนี้ก็ไม่มีแขกเข้าพักสักห้อง ลูกวางมือเถอะแม่ทำเองก็ได้ อีกไม่กี่วันเราก็จะต้องแต่งงานแล้วนะยัยบุษ น่าจะเอาเวลาไปขัดผิวขัดหน้า ทำตัวให้สวยเหมือนเจ้าสาวคนอื่นเขาแทนที่จะเอาเวลามาหมกอยู่ในครัว”

“ถ้ามันเป็นการแต่งงานที่เกิดจากความรักบุษก็คงจะตื่นเต้นและอยากจะทำตัวเองให้สวยสมกับเป็นเจ้าสาวแต่ว่าการแต่งงานครั้งนี้แม่เองก็รู้นี่คะมันก็แค่ละครฉากหนึ่งที่เราต้องแสดงให้จบไปเท่านั้น”

คนเป็นแม่ทอดมองลูกสาวด้วยแววตาเศร้า “บุษแม่เสียใจ ที่จริงลูกไม่ต้องลำบากทำแบบนี้เพื่อครอบครัวก็ได้”

“บุษเลือกแล้วค่ะแม่ แม่ไม่ต้องคิดมากหรอกค่ะบุษทำทุกอย่างก็เพื่อครอบครัวของเรา บุษจะเป็นเจ้าสาวให้คุณชลลัมพี แค่ปีเดียวเท่านั้นสบายมากค่ะแม่” ใบหน้าขาวนวลเปื้อนยิ้มดวงตาคู่สวยภายใต้แว่นตากรอบใหญ่แฝงความกลัวและความอ้างว้างแต่ริมฝีปากอิ่มเต็มตึงกลับขยับพูดว่า

“ดีเสียอีกค่ะแม่ อย่างน้อยชีวิตนี้บุษบาบัณคนนี้ ก็ไม่ต้องขึ้นคาน มีมหาเศรษฐีมาสอยลงจากคาน ตายไปยมบาลจะได้ไม่พาลหาเรื่องว่าอยู่เป็นโสดไปทำไม ไม่ต้องทนดูสายตานายดินดูแคลนว่าพี่สาวเป็นสาวแก่ทึนทึก ” คนพูดหัวเราะออกมาพยายามทำให้บรรยากาศคลายความตึงเครียด หารู้ไม่ว่าคนเป็นแม่เครียดหนักกว่าเดิมเสียอีก

‘นางดุสิตา’ คนที่บุษบาบัณเรียกว่าแม่มาตั้งแต่จำความได้หัวเราะไม่ออก เพราะการแต่งงานครั้งนี้ใครรู้เข้าคงพากันตราหน้าว่าครอบครัวของเธอสิ้นเหนือหมดตัวจนต้องขายลูกสาวกิน แล้วหรือไง