บทที่ 11
Rosemary
ดอกโรสแมรี่ มีความหมายว่า การเข้ามาในชีวิตฉันของคุณ ทำให้ฉันมีชีวิตชีวา
"ทานยาหรือยังคะ"
บริมาสเอ่ยถามคนที่นั่งมองเธอตาแป๋วอยู่บนเตียง โจ๊กที่เธอให้เขารับประทานพร่องไปนิดเดียว แต่ถึงกระนั้นบริมาสก็คิดว่าเพียงเท่านี้ก็พอแล้ว อย่างน้อยก็มีอะไรอยู่ในกระเพาะก่อนที่เขาจะได้กลืนยาลงไป
"ยังค่ะ"
อคิราห์ยิ้มแป้น ไม่ใช่ว่าไม่อยากกินหรอกนะ เพียงแต่เขาแค่รอเวลาอีกสักหน่อยเพียงเท่านั้น แต่ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าจะถูกคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ปลายเตียงบ่นเอาเสียก่อน
"ทำไมไม่ทานคะ"
"กำลังทานค่ะ"
คนป่วยคว้ายาแก้ไข้หวัดสองเม็ดเข้าปากทันที จากนั้นก็ดื่มน้ำตามมาก ๆ อย่างที่เขาเคยถูกสอนมาตั้งแต่เล็กจนโต
"ไม่มีผ้าผืนเล็กค่ะ แล้วก็ไม่มีกะละมังด้วย"
