บทที่ 13
Aster
ดอกแอสเตอร์ เมื่อคุณนำดอกไม้ชนิดนี้ไปมอบให้แก่ใคร แปลว่า “คุณรัก และพึงพอใจคนคนนั้นเข้าแล้ว”
อคิราห์รีบบึ่งรถจากสถานีโทรทัศน์มายังร้านดอกไม้ด้วยความเร็วแสงในทันทีที่ถึงเวลาเลิกงาน ถึงแม้ว่าที่ทำงานกับร้านดอกไม้จะอยู่ไม่ไกลกันนัก แต่ถึงกระนั้นอคิราห์ก็ยังรีบอยู่ดี เพราะหัวใจของเขากำลังร้อนรนอยากเจอลูกสาวเจ้าของร้านดอกไม้เต็มทน วันทั้งวันอคิราห์เอาแต่คิดถึงใบหน้าสว่างใสไร้ที่ติของบริมาส
อาจเป็นเพราะว่าเขาชอบเธอ อคิราห์ถึงได้มองว่าบริมาสช่างสวยสดงดงามเหลือเกินในความคิดเขา รอยยิ้มจริงใจที่ไม่เคยเสแสร้ง เสียงหวานบาดจิต ใบหน้านวลเนียนขาวผ่อง หากได้สัมผัสคงจะนุ่มนิ่มน่าดู แม้ตอนที่เธอหน้าบึ้งใส่เขา อคิราห์ยังคิดว่าช่างเป็นภาพที่น่ารักเสียเหลือเกิน
ใครจะไปคิดว่าเมื่อเช้าบริมาสยังไม่ได้อาบน้ำ ทำไมคนที่ยังไม่อาบน้ำถึงได้หอมกรุ่น
