เซน : พาร์ท
"เอวาเปิดประตูให้หน่อย!"ผมตะโกนเรียกเธอ มือก็เคาะประตูห้องของเธอไปด้วย เเต่ดูเหมือนจะไม่มีวี่เเววว่าคนด้านในจะออกมาเปิดให้เเม้เเต่นิดเดียว
"เอวา!"
เสียงเงียบในตอนนี้มันตรงกันข้ามกับใจข้างในที่ร้อนเหมือนไฟลุก เธอจะทำเเบบนี้จริงเหรอวะ
"เอวาเปิดประตูให้ฉันหน่อย ในฐานะเจ้านายฉันขอสั่ง..."
ไม่ทันจะได้พูดอะไรไปมากกว่านี้ ไฟที่มองลอดตรงใต้ประตูก็เหมือนจะถูกปิดลง ไม่ต้องเอ่ยปากไล่กันเลยทีเดียว
เธอคงยังไม่อยากเจอผมจริงๆ...
"ถ้าอย่างงั้นฝันดีนะ... พรุ่งนี้เจอกัน"ผมบอกเเค่นั้น ก่อนจะตัดใจเดินกลับเข้าห้องตัวเอง
"ไม่ได้คุยกันเหรอ"เธอถามทันทีที่เห็นผมเดินคอตกกลับมาที่ห้อง ถึงจะนอนห้องเดียวกันก็ใช่ว่าผมจะนอนบนเตียง ไม่งั้นห้องนี้มันจะมีโซฟาไว้ทำไมกัน
"เธอไม่ยอมออกมาคุย"ผมตอบกลับ ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาเล่นไปพลางๆ
"ก็บอกให้อธิบายตั้งนานเเล้วก็ไม่เชื่อ"
"เเล้วจะให้ฉันทำยังไง.." ผมเงยห
