The Demon of Wrath

HIS BADASS WAYS

SOMEONE POV

Isang oras na ang nakakalipas simula ng marating nina Kingston at Lance ang kanilang dorm ngunit nanatiling malalim ang iniisip nilang dalawa.

After he knew the fact that they already met Amara Fenmore, the next thing they need to do is to ask for her help but Kingston knew as well that it would be difficult for him to do such thing. Sagad na sa buto ang pagkamuhi ng anghel na iyon sa kaniya at iyan ang malaki nilang problema.

Nakahiga sila sa magkatabi nilang kama at pawang nakatuon ang mga mata sa kisame. They want to sleep but they can’t because they badly need to plan what would be their next move to accomplish this mission of them.

Kingston heaved a deep sighed before he lift his upper body. Tila walang sigla ang kaniyang katawan ng maupo ito sa kama.

“I think I need to say sorry to her,” nasambit nalang niya bigla.

Kunot-noo siyang nilingon ni Lance pagkatapos pero nanatili pa rin itong nakahiga habang nakaunan ito sa kaniyang mga kamay.

“Sino? Kay Amara?” tanong nito si kaniya.

He nods before he messed his hair. Pagkatapos niyang guluhin ang kaniyang buhok ay nahilamos niya ang kaniyang mukha sa kaniyang palad.

“I messed up big time”  problemado pang sabi niya.

“Buti alam mo?”

Naiinis niyang nilingon si Lance pagkatapos niyang marinig iyon sa binata.

“Of all the women you messed up with, kay Amara pa talaga?”

Sinamaan niya ito ng tingin.

“I didn’t know it was her”

“And so?” Lance asked, not buying his excuses. “Kahit hindi mo kilala na si Amara iyon, dapat hindi mo nilandi.”

Nagtagis-bagang siya sa narinig.

"Hindi ko siya nilandi,” he denied. 

He saw Lance lips curve into a playful smirk.

“Yeah, you didn’t because you tasted her lips at your first meeting.”

Bigla naman niyang naalala kung gaano katamis at kalambot ang labi ni Amara. And her lips was perfectly fitted for him. Tila nakahulma ito para sa kaniyang labi. 

 'What the f**k Kingston!! Stop being corny!' kastigo niya sa kaniyang sarili.

“See? Guilty”

Nagulat naman siya ng makitang hawak-hawak niya ang kaniyang labi. Dagli niyang inalis iyon kahit alam niyang huli na ang lahat.

“So, what’s our next plan?” tanong nito sa kaniya.

“I don’t know” direkta niyang saad.

Nakita niyang bumangon si Lance sa kama at hindi makapaniwalang tiningnan siya.

“You didn’t know?”

“I need to change the plan,” he seriously said before he left at his bed.

Nagtuloy-tuloy lang siya sa paglalakad hanggang sa marating na niya ang harap ng pinto ng kanilang silid.

There dorm was not that huge but it looks decent though. Mayroon itong maliit na espasyo para sa living room, dining at kitchen. Pero ang hindi niya gusto ay may iisa lang na kuwarto rito. Mabuti nalang at may dalawang kama. May banyo pero iisa lang din. Magsasalitan sila ni Lance ng gamit dito for sure.

“Where are you going?” Lance asked as expected.

“I need to breath some fresh air. Hindi kaaya-aya ang hangin dito sa loob ng kuwarto natin dahil sa’yo.”

“GAGO!!” he just chuckled before he closes the door. Nagtuloy-tuloy lang siya hanggang sa tuluyan na rin siyang nakalabas ng kaniyang dorm.

“Now, where am I going?” naitanong niya sa sarili.

Lakas ng loob na maglakwatsa pero hindi naman kabisado ang pasikot-sikot sa Academy.

Napabuntong hininga nalang siya bago naglakad muli ng walang eksaktong lugar na patutunguhan. Bahala na kung saan siya dalhin ng kaniyang mga paa.

Sumakay muli siya ng elevator at bumaba sa ground floor ng Academy. Sa huli ay napagdesisyunan niyang lumabas sa Academy.

The moment the elevator open on its own, he saw a group of unfamiliar faces. They look strong and he instantly recognized that they came from the demon race base from their physical features.

Lumabas na siya at hindi pinansin ang mga ito. Lalampasan niya sana ang mga ito pero may isang kamay ang humawak sa kaniyang balikat.

He coldly stares the owner of that hand and he’s right, it’s one from the group of demons. 

“Don’t.touch.me,” he dangerously said to him.

Nakita niyang natigilan ito matapos magtagpo ang kanilang mga mata kaya siya na ang nag-alis ng kamay nito sa kaniyang balikat. Tinalikuran niya muli ito pero kaagad siyang naalerto ng maramdaman siyang matalim na bagay na tatami sa kaniyang leeg.

“What the-“

Using his two fingers, he managed to stop the sword of the demon.

Madilim ang kaniyang anyo na hinarap muli ang demon at sa isang kisap-mata ay sakop na ng kaniyang palad ang mukha nito at- “Bang!” –marahas niya itong ibinaon sa sahig.

The forced behind that moves of him was indeed strong not just because of how loud the sound it produces but also the effect of it on the floor.

Nagkaroon ng katamtamang lalim ang sahig na binagsakan ng katawan ng demon at dagdag pa rito ang maninipis at mahahabang bitak na patungo sa ibat-ibang direksiyon.

Natahimik ang buong lugar pagkatapos niyang gawin iyon. Mukhang napasobra siya dahil nawalan na pala ng mala yang demonyo dahil sa kaniyang ginawa. May umaagos na ring dugo sa ulo nito.

He just sighed after realized what he did. Hindi na siya nagtaka pa ng makita niyang mas dumami ang mga estudyanteng nagsidatingan para makibalita.

Itinaas niya ang kaniyang dalawang kamay at binalutan ito ng kulay itim na liwanag.

“Demonic Healing: Forbidden Palm!”

Itinapat niya ang kaniyang palad sa katawan ng demon at hinayaan ang kulay itim niyang kapangyarihan na pagalingin ang demon. Hindi nga nagtagal at unti-unting gumagaling ang sugat ng demon kaya naman hindi na kataka-takang nagkamalay na muli ito. Even the blood in his head disappeared for an instant na para bang hindi ito nagulpi kanina.

“Next time don’t mess up with me,” he coldy said to the demon before he stood up and like what he did to the Read Sea, he also restore the original state of the floor.

Tatalikuran na niya sana ang demon pero- “WAIT!”- tinawag siya muli nito.

Nakita niya napalunok ito ng magtama muli ang kanilang mga mata.

“Pwede ba akong sumama sa inyo?” tanong nito sa kaniya.

Kumunot ang kaniyang noo ng marinig iyon sa demon.

“Why?” tanong niya pabalik rito.

“Baka gusto mo lang ng tour guide hehehe,” nahihiyang sabi nito atsaka napakamot sa batok.

He heaved a deep sighed before he replied, “Suit yourself.”

He looks snob and cold at first but deep inside, he's a man with a kind heart but only for those who deserve it.

What he did to the demon was just a fair warning not just to the demon himself but also to those who still thinking of messing up with him. He just hope that what he showed up was enough to scare them.

TO BE CONTINUED