ตอนที่ 15 ต้องสวยเบอร์นี้เลยเหรอ
1661 Words
“ว้าย น้องปุณณ์ พาใครมาคะ”
เสียงร้องทักของช่างแต่งหน้าประจำตัวของพระเอกละครจอมเรื่องมากทำเอาทุกคนที่อยู่ในห้องหันมามองไม่เว้นแม้แต่ชลลดา นางเอกละครซึ่งมีซัมติงกับคนต้นเรื่อง
ดวงตากลมโตที่แต่งแต้มเครื่องสำอางราคาแพงตวัดมองสาวสวยหุ่นบอบบางแต่แฝงไปด้วยความเย้ายวนในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวพับแขนขึ้นมาถึงศอกกับกางเกงยีนสีอ่อนซึ่งรัดรูปจนเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งอย่างชัดเจนจนน่าอิจฉาในความสมบูรณ์แบบของรูปร่าง
แม้จะอยู่ในเสื้อผ้าธรรมดาราคาถูก แต่ผิวพรรณขาวผ่องจนห้องทั้งห้องสว่างวาบ รวมทั้งใบหน้าสวยงามชนิดที่เป็นนางเอกละครได้สบาย ๆ ทำเอาชลลดากำมือแน่นด้วยความไม่พอใจ ด้วยคิดว่าผู้หญิงคนนี้คือคู่ควงคนใหม่ของเขา
“ผู้ช่วยผมครับ”
คำตอบของเขาก็ไม่ได้ทำให้ชลลดาสบายใจขึ้น เพราะความสวยงามเย้ายวนของผู้หญิงคนนั้นอาจทำให้เขาสนใจจนแอบมีอะไรกันลับหลังเธอ
“ผู้ช่วยหรือแฟนคะ ต้องสวยเบอร์นี้เลยเหรอ”
“พูดไปเรื่อยครับพี่มะขวิด สวยตรงไหน สภาพแทบดูไม่ได้”
คนตัวโตแค่นหัวเราะหยัน ทั้งยังเหลือบมองผู้ช่วยส่วนตัวด้วยหางตา ไอ้สวยก็สวยอยู่หรอก แต่ความโสมมนั้น ถ้าคนอื่นรู้คงไม่มีใครมาชื่นชมเจ้าหล่อนแบบนี้อีก
“ตายแล้ว สวยขนาดนี้น้องปุณณ์ยังถามว่าสวยตรงไหน หรือความรักมันเข้าตาจนมองใครสวยไม่ได้อีกน้องจากน้องชลลี่คะ”
เสียงแซวและโห่ร้องเซ็งแซ่ดังไปทั่วห้อง ทำเอานางเอกสาวเชิดใบหน้าสวยงามนั้นขึ้นด้วยความภูมิใจที่ในสายตาทุกคน เธอคือคนที่เหมาะสมและเป็นเจ้าของตัวจริงของเขา
ในขณะที่อีกคนใบหน้าซีดเซียวลงเล็กน้อย แต่ก็ต้องสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ เพื่อไม่ให้เผลอแสดงความรู้สึกออกมาทางสีหน้าอีก
“ตาย ๆๆ นังมะขวิด มาแซวอะไรลูกสาวฉันยะ น้องชลลี่เป็นสาวเป็นนาง พูดแบบนี้น้องเสียหาย”
หมี่หวาน กระเทยร่างอวบฉะกระเทยช่างแต่งหน้าทันทีที่พูดจาให้ดาราสาวในสังกัดของตนเสียหาย ทั้งที่รู้ดีอยู่แก่ใจว่าสาวน้อยดีใจจนเนื้อเต้น แต่ก็ต้องรักษาภาพลักษณ์นางเอกผู้ใสซื่อลูกสาวสุดรักสุดหวงของรัฐมนตรีนิคม
“โอ๊ย นังหมี่แห้ง เขาก็รู้กันทั้งกองว่าสองคนนี้กิ๊กกัน อย่ามาทำปิดบังย่ะ”
“พี่มะขวิด ไม่เอาครับ ผมไม่ได้คบกับชลลี่ พูดแบบนี้น้องเสียหายจริง ๆ”
ปุณณิธิเหลือบตามองนางเอกสาวที่เขาโยกขย่มมาหลายครั้ง รู้ดีแก่ใจว่าเจ้าหล่อนตกหลุมรักเขาเข้าแล้ว แต่ทำอย่างไรได้ ในเมื่อเขาเองก็แสดงเจตจำนงแต่แรกแล้วว่าความสัมพันธ์ครั้งนี้มันเป็นแค่เรื่องทางกายไม่มีข้อผูกมัดอะไรกันทั้งนั้น แม้ว่าเขาจะชอบเธอไม่น้อยแถมเธอยังเป็นผู้หญิงที่ทั้งสวยและคู่ควรกับเขาที่สุด แต่จิตใจเขามันยังไม่ได้อยากจะมีใครจริงจัง จึงตั้งใจจะปล่อยเธอไป
“ค่ะ ไม่คบก็ไม่คบ แต่ว่าสาวสวยคนนี้ชื่ออะไรคะ ไม่คิดจะแนะนำให้พวกพี่รู้จักหน่อยเหรอ”
“ชื่อน้ำมนต์ครับ มาดูแลผมแทนพี่อ้อย”
“สวัสดีค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ”
ณกมลยกมือไหว้รุ่นพี่ในกองถ่ายทุกคนด้วยความนอบน้อมพร้อมรอยยิ้มหยุดโลก ทำเอาสาวน้อยสาวใหญ่ แม้แต่สาวไม่แท้วิ่งกรูกันเข้าไปยืนล้อมเธอในทันที
“น้องน้ำมนต์ อะไรกัน ผู้ช่วยต้องสวยเบอร์นี้เลยจริง ๆ เหรอ ดูสิ ผิวข๊าวขาว อุ๊ย เนียนมาก”
มะขวิดคือคนแรกที่กล้าจับแขนขาว ๆ ของณกมล ทั้งยังลูบไล้ผิวพรรณเนียนละเอียดนั่นจนทั่วทั้งแขน
“พี่มะขวิด ใครจะแต่งหน้าให้ผมครับ”
พระเอกหนุ่มขึ้นไปนั่งประจำที่บนเก้าอี้ตัวข้างกันกับชลลดา ที่พยายามส่งสายตาให้เขาเหมือนทุกที แต่ครั้งนี้เขากลับเมินหนีสายตายั่วยวนของเธอเสียนี่
“ขอห้านาทีค่ะ”
มะขวิดหันกลับมาจีบปากจีบคอต่อรองกับพระเอกหนุ่ม ก่อนจะหันกลับไปยกแขนทั้งสองข้างของณกมลขึ้น แล้วจับเธอหมุนรอบตัวโชว์ความสมบูรณ์แบบของรูปร่างราวลูกสาวสุดที่รักของพระเจ้า
“ว้าย หุ่นดีอะไรแบบนี้ ที่ตู้ม ๆ นั่นของแท้แม่ให้มาใช่ไหมคะ น้องน้ำมนต์”
“อะ เอ่อ ค่ะ”
“อยากจะกรี๊ด ใครคือผู้โชคดีคนนั้นคะ”
ณกมลไม่เข้าใจความหมายนั้น จึงเลิกคิ้วถามแล้วมองหน้าสาว ๆ ทุกคนที่มายืนมุงล้อมรอบตัวเธอ
“อ๋อ พี่มะขวิดแกหมายถึงน้องน้ำมนต์มีแฟนหรือยังคะ”
“ไม่มีหรอกค่ะ”
“คนคุยล่ะ”
“ไม่มีค่ะ”
“ว้าย ลูกสาว สวยขนาดนี้ เดี๋ยวพี่หาผู้ชายเลิศ ๆ ให้”
“เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะพี่มะขวิด ขอน้ำมนต์ทำงานหาเงินก่อนค่ะ ภาระเยอะ ไม่มีเวลาให้ใครหรอกค่ะ”
“ยิ่งภาระเยอะ ยิ่งต้องมีผู้ชายมาปลดภาระให้เราค่ะ รับรอง พี่จะหาแบบที่น้องน้ำมนต์อยู่บ้านสบาย ๆ ไม่ต้องทำอะไรเองราวเจ้าหญิงเลยค่ะ”
“พี่มะขวิดครับ ผมสายแล้วนะ เดี๋ยวไอ้ปัณณ์มันบ่นผมอีก”
ปุณณิธิโพล่งขึ้นขัดจังหวะ ไม่ต้องการให้ช่างแต่งหน้าประจำตัวผู้ซึ่งกว้างขวางจนชอบจับคู่เด็ด ๆ ให้กับดาราและไฮโซจนแต่งงานกันไปหลายคู่มายุ่งวุ่นวายกับลูกหนี้ของเขา
“ค่ะ ๆ ไปแล้วค่ะ”
เมื่อมะขวิดขอถอนตัวไปทำหน้าที่ ฝ่ายอื่น ๆ จึงได้โอกาสแนะนำตัวกันบ้าง
“พี่ชื่อกระต๊อบนะคะ เป็นสไตล์ลิสต์และคอสตูม นี่น้อง ๆ ทีมคอสตูมค่ะ ลูกเจี๊ยบ หนูนา ปาร์ตี้ค่ะ”
ณกมลทักทายสาว ๆ ทีมคอสตูมที่อายุน้อยกว่าเธอทุกคน ยกเว้นหัวหน้าอย่างกระต๊อบที่แก่กว่าเธอหลายปี แต่แล้วก็ต้องชะงักการพูดคุยอย่างถูกคอของคนซึ่งเคยประกอบอาชีพอยู่ในเส้นทางแฟชั่นสายเดียวกันเมื่อพระเอกหนุ่มเอ่ยขัดขึ้น
“มัวแต่มาเมาท์กัน เสื้อผ้าของผมจัดเสร็จแล้วเหรอ”
“เสร็จแล้วค่ะน้องปุณณ์ ตอนนี้พวกพี่ว่างมาก ว่าแต่น้องปุณณ์มีอะไรจะใช้น้องน้ำมนต์หรือเปล่าคะ ถ้าไม่มี...”
“มีครับ หิวกาแฟ น้ำมนต์ สั่งกาแฟให้ฉันด้วย แล้วก็เอาน้ำแร่มาให้ฉันก่อน ตอนนี้เลย”
“ค่ะ”
“เพิ่งมาวันแรกคงยังไม่รู้ว่าอะไรอยู่ตรงไหน หนูนา ปาร์ตี้ พาพี่เขาไปดูสถานที่ไป แนะนำให้ทีมงานรู้จักด้วย น้ำมนต์จะได้ทำงานง่ายหน่อย”
“ได้ค่ะพี่กระต๊อบ”
คนตัวโตมองแผ่นหลังบอบบางที่กำลังเดินออกจากห้องไปผ่านกระจกเงาตรงหน้า ไม่เข้าใจว่าผู้หญิงคนนี้มีอะไรดึงดูด ทุกคนในห้องถึงให้ความเอ็นดูและให้การตอบรับอย่างอบอุ่นทั้งยังดูสนิทสนมกับคนอื่น ๆ อย่างง่ายดายขนาดนี้
“สวยดีนะคะ พี่อ้อยหามาให้เหรอ”
ชลลดาอดไม่ได้ที่จะถามถึงคนที่อาจจะเป็นศัตรูหัวใจ เพราะสายตาที่เขาใช้มองผู้หญิงคนนั้นแม้จะดูเหมือนไม่พอใจและเกลียดขี้หน้า แต่ทำไมสายตาคู่นั้นกลับคอยเอาแต่มองไปยังผู้หญิงคนนั้นตลอดเวลา
“เปล่า พี่หามาเอง”
คำตอบของเขาทำเอาเธอชะงักไป คนอย่างเขาที่แทบจะไม่ทำอะไรเองนี่เหรอหาผู้ช่วยมาเอง จากไหนล่ะ ผู้หญิงที่เขาเรียกมาใช้บริการเหรอ
“จากไหนคะ ผับหรือเลานจ์”
ริมฝีปากจิ้มลิ้มที่ตกแต่งด้วยสีชมพูหวานเหยียดยิ้มหยัน ทั้งยังเชิดหน้าสวย ๆ ของตัวเองขึ้นอีกนิดเป็นการข่ม ด้วยรู้สึกว่าตัวเองเหนือกว่าผู้หญิงคนนั้น
“ร้านตัดเสื้อ”
ช่างแต่งหน้าของเขาและช่างทำผมของเธอที่ได้ยินบทสนทนาทั้งหมดเหลือบมองหน้ากันในทันทีอย่างแปลกใจ เพราะปกติไม่เคยเห็นนางเอกสาวใช้คำพูดราวกับกำลังเหยียดใครแบบนี้มาก่อน
“แล้วทำไมไม่เอามาสมัครงานคอสตูม เอามาเป็นผู้ช่วยจะได้เรื่องเหรอคะ เดี๋ยวชลลี่ให้คุณพ่อหาคนให้พี่ใหม่ดีกว่า คนนี้ก็เอาไปฝากเป็นคอสตูมกองอื่นของพี่ปัณณ์เถอะค่ะ”
ปุณณิธิตวัดสายตามองคู่ขาด้วยความไม่พอใจ แค่นอนด้วยครั้งสองครั้งไม่ได้หมายความว่าเธอจะมีสิทธิ์อะไรมาจุ้นจ้านกับเขา และถึงแม้ว่าพ่อของเธอจะเป็นถึงรัฐมนตรีที่ใครก็เกรงใจ แต่ไม่ใช่สำหรับเขา ในเมื่อข้อตกลงคือแค่นอนด้วยกัน แต่ไม่ได้เป็นอะไรกันทั้งนั้น เพราะฉะนั้นเธอจะมาล้ำเส้นเขาไม่ได้
“ไม่ต้อง พี่ก็จะให้น้ำมนต์มาดูแลพี่เรื่องเสื้อผ้าด้วย”
“แต่ชลลี่ว่ายัยนั่น...”
“ตายแล้ว สายแล้วนะ ยังทำผมให้ชลลี่ไม่เสร็จอีกเหรอ เร่งมือหน่อยสิ เดี๋ยวก็ต้องเลื่อนเวลาไปอีก ชลลี่มีงานต่อนะ”
หมี่หวานถลามาขัดจังหวะไม่ให้ดาราสาวในสังกัดแสดงอารมณ์หึงหวงออกมาให้เสียภาพลักษณ์นางเอก เธอรู้ดีว่าสองคนนี้มีอะไรกันแล้ว แต่ผู้ชายอย่างปุณณิธิไม่ใช่คนที่ใครจะมาแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของได้ง่าย ๆ ไม่เว้นแม้แต่ลูกสาวรัฐมนตรีอย่างดาราในสังกัดของเธอคนนี้ก็ตาม
“เสร็จแล้วค่ะ”
ช่างทำผมรีบวางมือทันทีเพราะรู้ดีว่าที่หมี่หวานโพล่งขัดขึ้นมาเป็นเพราะอะไร
“ไป ชลลี่ ไปแต่งตัว”
- Writer
